soyunup kutsal hezeyanýna
sývazlamamalýyým sýrtýný
bu kavak üstü yalnýzlýðýn.
þairini erkenden öldürmemek için…

çaðcýl rus ruletleri oynamamalýyým artýk kadýnýmla
bin kere tetik düþürmeliyim
içimdeki zindaný kurtarmaya.
az da olsa aðlamalýyým yine de
kündeye getirilmiþ aþklarýma…

öyle bir tokat ki
yüzümün cenderesinde kirli þehir uðultularý
hep bir kuytuluk arayýþý
kargacýk burgacýk da olsa…

sýzlamýþ kaburgamda izi kalmýþ erozyonlarým
katmer katmer uçurumdan bozma “yar”larým…

bu mavilikler içinde kaç kýçý kýrýk su yuttum
en tuzlusundan!
ne denizler yakaladým gecenin katran koynundan.
paslý demir yýðýnlarýnýn asbest soluklarý.
üstümden geçen kedi katili fareler.
mavimi çaldýlar.
kara boðazýma saplandý
yutkunamadým.

avuçlarýmda bir çavlan eriyor þimdi
az kaldý ölüyorum.
görüyorum.
ölümün geldiðini beynimin þaþý dehlizlerinden

baba;

beni bir þiire sakla!



hidayet dal/
can sokaðý lambalarý