tabağımdaki sevda artıklarını sıyırıyorum
annemin çeyizime sakladığı takma dişlerle..

ayrılığın omurlarından bir onur yaptım kendime;
bir omuza ihtiyacım yok artık..
"gitmek fiili artık günah" der k.iskender ama;nedense hiç bir kutsal kitapta yazmaz bu.
ayrılık sonrası onur inşası bu sebeple..

gittin;
kulaklarımın arkasındaki tarlalara sürgün edilidim.
nadasa bırakılmış sesin..
dudaklarım? onlar uykudadır şimdi.
zira adını sayıklamaktan yorgun düştüler;
ADININ DENİZLE ALAKALI OLMASI,BENİ BOĞULMAKTAN KURTARMAZ Kİ..

kulaklarımı çektim hayattan,duyduğum sesler tatmin etmiyor artık beni..
kirpiklerimin arasındaki ağaçları da söktüm,gözlerim bir meyveyi andırmıyor artık..
ruhum ayakuçlarıma kaçtı,yürümekte zorlanıyorum..

çırılçıplağım şimdi;ayışığını bekliyorum..