Kokusu bile aynı, onu gördüğüm zaman nefes alıp verişlerimin değiştiğini bile söyleyebilirim

Hiç değişmemiş hala aynı, güzel, mağrur, gurulu ve hümanist

Hala bana kızgın, hala dargın

O tek sevdiğim yer …

O nefret ettiğim bu şehirde âşık olduğum tek yer

Kuzguncuk…

İlk aşkım, ilk balonum, ilk dondurmam, ilk yediğim iğne, ilk evim. Hala geldiğimde ilk gelişimmiş gibi heyecanlandığım, aradan 16 sene geçmesine rağmen her köşesini her kaldırım taşını adım gibi bildiğim yer. Kendimi bulduğum kendim gibi olduğum çocukluğuma dönebildiğim tek yer.

Bundan tam tamına 16 sene önce onu terk etmeye karar verdiğimde beni geri çevirmedi ama benden kefaret olarak masumiyetimi, iyi kalpliliğimi ve samimiyetimi istedi. Bir daha da asla geri vermedi.

Başka zamanlarda , başka gelip geçici aşklar yaşasam da her hüsranda yine geri döndüm ona. O da her bırakılan sevgili gibi tüm onuruyla çıktı karşıma. Asla eskisi gibi tüm acılarımı söküp almadı, asla beni kendinden bir parça yapmadı ve asla eskisi gibi olmadı…

Biliyorum ki tüm bu olanlar senelerce bir ritüele dönüşecek. Yıllarca beni affetmesini bekleyeceğim kim bilir belki bir gün edecek işte ozaman alabileceğim kaybettiğim tüm bu hissiyatlarımı , yeniden sevebileceğim, yeniden aşık olabileceğim yeniden çocuk olabileceğim…