Tavuz kuşları bana çok sexi geliyordu,hayvanlar kadar şizofrendim.Arzu etmek benim gözlerimde saklanan bir his gibiydi.Düğünden kalma fönlü saçlarım…Yağmur yağmadığı için bu kadar güzeldi.Kimin umrunda olduğunuda bilmiyorum..Benim yüzüm ise sahte bir makyajla herşeyin tamam olduğunu sandığım vakite kadar maskemin arkasında saklandım,yüzüm soysuz bir insandan farkı yoktu.Hiç duymadığım sözleri duymam acı verici.Belkide hiç alışmamalıydım bu lanete.

Durup baktığım günler elbette oldu fakat hiç bir zaman yanlız kalmanın zararlarını yaşadığım için kendime kızmadım,elbet geçicek bu günler.Acizliğimden kaynaklanan duygusal ve karamsar ruhum dinmeyecek.

Herkez birbirine bakıyordu,ben ise sana..Konuşucak birşeyler bulamama rağmen yinede bakıyordum. Uyuyordun,sıçıyordun,geziyordun ama ben hep sana bakıyordum.Ne sen,sen değildin. Nede ben,ben değildim..İkimizinde kafası çok karışıktı.