ARALIK’TI…!

Az aralıktı gözümün ucu
Hayalin vardı iki kirpik arası
Bahar başlarında rüyamın
Dağınık esen yel misali kokusu

Biraz ıslak biraz nem
Hafif ayazı düşmüştü ayrılığın
Az aralıktı yüreğimin kapısı
Dedim ya en sonunda çıkacaktır
Senden ayrılığın zorlu acısı

Köz alevi gözler akşamın bir vakti
Almış ağrıları sol böğrüne
Kan beyninde dona kalmış gece yarısı
Öfkeyi deme dökmüş
Onca zaman onca mekan anlamsız
Ağarmış ömre bedel yılları hiçe sayarak
Sabahın nemli selinde iki göz az aralık
Ne sitem yeter nede iki kelime söz
Salmış tüm yıldızları günün üstüne
Baharları eleme mut olmuş

Saklı bahçelerin gülü olmaz gülüm
Erken solarlar bülbülsüz aşksız bahçelerde
Yaban güllerinin haseti vardır ikrar karşı
Bülbülün figanında yanar elleri tutanın

Yüreği üryan gerek aşka koşanın
Bakar o vakit iki göz aralık
Düşer sevdanın meyli göz uçlarından
Yaşanacak dünya iki kalp arası aşksa
Susmalı aslı leyla kerem mecnun
Oynamlı aralıklarda naz eda hüzün
Ağlamazsa gök rahmet nasıl versin
Nimet hikmettir iki gözüm

Ağrılar verir yürek azıcıkta sancılar
Ucunda olsun kızgınlıklar kıskançlıklar
Arındırsın günahın kirli ellerini
iki arası gözlerin aralık kalsın
Fer dökülsün şerrin şerbetine
Aşka koşan sevda kazansın
Sessiz çığlıklarında bülbülün feryadı güle
Hasretin sancılarında isbata dökülür acının dölü
Ey kavmim susma bu aşk sanadır
Biraz ayrılık gerek sevdaya dair