GÖNÜL VURGUNU
Elimi rüzgara verdim güneş önümde
Salınan saçların ışıltısı ise hep yüzümde
Yürüyorum yolum nereye, kime
Sonuçsuz dehlizlerle sarılı bir memlekete…

Etrafım sisli havayla, karaltılarla dolmuş,
Ayaklarım dikenler üstünde kan revan olmuş
Seven sevdiğine ulaşmak için tüm yollara başvurmuş
Benim haykırışım ise cihana mâl olmuş.

Sözler kifâyetsiz kalmış gurbet ufuklarında
Sayısız dertler yüklenmiş omuzlarıma
Yalpalayan gemi misaliyim, yürek acısına
Ben de demir atmak isterdim ıssızlığa, mutluluk limanına
Sevgi ÜNSAL