Büktüğün boynuma astın fermanı,
Yasak ettin bana şu koca cihanı,
Can ile bu yürek te affetse seni,
Bil ki koca cihan sana dargındır...

Aşkın damlasını ırmak eyledim,
Yönünü yalnızca sana bağladım,
Taştın içimden, ummanım dedin,
Dedin de o umman sana dargındır...

Gönlümün aslıydın kerem'i yaktın,
Ben ile aslından bir kül bıraktın,
Sırtın döndün, bizden elini çektin,
Gittin, gittiğin o an sana dargındır...

Çok vebali vardır gönül kırmanın,
Kibirini bir gönülden üstün görmenin,
Yararı yok ki dar ağacı kurmanın,
Verdiğin ferman da sana dargındır...

Aşkı çıkmaz ettin yalan ömrüme,
Sormadan derdimi seven gönlüme,
Lokman olsan dönsen en son günüme,
Gönül yaram sana yine dargındır,
Lokman hekim bile sana darılır...

20.12.2006 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ