Sanki sevgi değil, grip salgını,
Gönlümü yatağa düşürdü sevdan.
Çektiğin kılıcın paslandı kını,
Batırıp hasrete aşırdı sevdan.

Tılsımlı maskeyi takınca yüzün,
Gerçeğe kapandı buğulu gözün.
Gönlümü yıllardır biriken hüzün,
Ateşi içinde pişirdi sevdan.

Bitmeyen nazına katlanıp sustum,
Bakışın dermandı, dermana küstüm,
Sabrımın suyundan bir okyanustum,
Fırtına çıkarıp taşırdı sevdan.

Duygu rüzgârına kapılıp gittin,
Yaban bahçelerin içinde yittin.
Hepsini istedim cimrilik ettin,
Kalbime verdiğin öşürdü sevdan.

Özenle yaptığın yalan kalesi,
Çökünce ortaya çıktı hilesi.
Sevgi pınarından hasret çilesi,
Akıtıp ruhuma taşırdı sevdan.

Aklının ezberi meçhule uçmak,
Yaranın içinde yaralar açmak.
Doğmamış bebeğe elbise biçmek,
Yüzünden feleği şaşırdı sevdan.

Mehmet Nacar