Bugün hava herzamankinden farklýydý; soðuk ve kapalýydý.Sanki kötü bir gün olacaðýnýn sinyallerini veriyordu.
O gün Murat erken uyandý ve sabahtan dýsarý çýktý.Yaklaþan sýnavlarýn stresiyle ilk iþi sýnav için gerekli notlarý bulmaktý.Hiçbir zaman kendisine sormazdý' Neden bu kadar geç kalýyorum diye'.Sonra sýnýftan arkadaþý Eda'yla buluþtu.Eda o gün neþeliydi.Olacaklardan haberi yoktu.(Þimdi o iki an aklýma geliyor , üzülüyorum , keþke yapabilecek birþeyim olsa.)Biraz ileri alýrsak olaylarý o kötü an geliyor.Eda dedesinin vefat haberini alýyor.Keþke o gözyaþlarý hiç akmasaydý.O an yaþadýðým çaresizliði , elimin kolumun baðlanmasýný hiç unutmayacaðým.Þuan ne mi yapýyorum? cevabý basit uyumaya çalýþarak unutmaya çalýþýyorum ve gaiba 2 saat daha ayný noktaya bakacaðým.Murat mý kim o da benim yani duygularý size aktarmaya çalýþan kiþi.