Bugün hava herzamankinden farklıydı; soğuk ve kapalıydı.Sanki kötü bir gün olacağının sinyallerini veriyordu.
O gün Murat erken uyandı ve sabahtan dısarı çıktı.Yaklaşan sınavların stresiyle ilk işi sınav için gerekli notları bulmaktı.Hiçbir zaman kendisine sormazdı' Neden bu kadar geç kalıyorum diye'.Sonra sınıftan arkadaşı Eda'yla buluştu.Eda o gün neşeliydi.Olacaklardan haberi yoktu.(Şimdi o iki an aklıma geliyor , üzülüyorum , keşke yapabilecek birşeyim olsa.)Biraz ileri alırsak olayları o kötü an geliyor.Eda dedesinin vefat haberini alıyor.Keşke o gözyaşları hiç akmasaydı.O an yaşadığım çaresizliği , elimin kolumun bağlanmasını hiç unutmayacağım.Şuan ne mi yapıyorum? cevabı basit uyumaya çalışarak unutmaya çalışıyorum ve gaiba 2 saat daha aynı noktaya bakacağım.Murat mı kim o da benim yani duyguları size aktarmaya çalışan kişi.