bütün otel odalarý dilsizdir...

Anlamýný bilmiyorum, bana tersten gelen bir hezimet gibi duruyor iþittiðim bu hoþ aksan
ne bildiðimiz kelimeler vardý, ahmaktýk kullanmadýk onlarý, çýkarmadýk akciðerlerimizdeki boþluktan
bir devrim geçti ellerimden, kimi devrimler bildim baþladýlar, sonuçlanmadýlar bilmem
nedeni açýk deðildi sordum aðabeylere, söylemediler onlar da, yoktu da bir perim otel duvarlarýnda göremediðim önümü anlatan

Bir otel odasý bozgunu: yalnýzlýk diye kelimelendirilen paslý mürekkep!
Nereden geldi boynuma bilmem, sözcükleri yetim býraktýracak bu hüzün, bu acý kasvet.
gayri-samimi bir þiir olup çýktý bu, neden okunmaz þiirim eski türkçe ritmlerde ingiliz nüanslar barýndýran
Neden oldu bilmiyorum, baþýma neden geldi ki anlamadan
Bir balkon rubaisi okuyor paþalar kulaklarýmýn dibinden ayrýlmayan.

Oyun oynamayý öðret bana oynamadan önce eski oyunlarý yüzüme karþý ey sevgili
Ya da salýncakta sallanan küçük, mavi yüzlü kýz çocuklarýna acýmayý öðret.
Sarýp sarmaladýðým tüm sarmal melodi; nereden çýktý da gözlerimden taþtý, inanmadým, bilmem;
Bir otel odasý kadar yalnýzým, paylaþacaðým dostlar gerilerde kaldý.

Sözcükler, sözcükler, karýþýk bir meze tabaðý gibi ne hikmetse döküldüler sofraya
Aklým yok, sarkýtlý bir bahçe kapýsý duruyor imgelerin denizinde, barýnýyor odamda
Ne garip, ne vakit olsa baksam gözlerine,ne vakit olsa da konuþsam eski türkçeyle gözlerim kenetlenir
Hangi yalanlarý fýsýldadým kendime bilmiyorum, nasýl olsa bütün otel odalarý dilsizdir.