Üretim hareketi sektörler arasý üretim hareketidir. Ve üretim hareketi sektörlere göredir. Sektörler birçok sektörlerden oluþmakla parçalýdýr. Bir sektör kendi içinde ayný iþ kollarýyla parçalýdýr. Ayný iþkolundaki bir sektör de kendi içinde üretilen parça kadar nüfusla da parçalýdýr.

Bir iþ kolu kendi içinde parça baðýntýsýyla bir birimdir. Ayný iþ kolu sektörleri o sektörler grubu içinde bir birimdir. Türlü sektör gruplarý sistem içindeki sektörler toplamý da bir birimdir. Her sektör üreten ve tüketendir. Kýsaca tüm üretim ve tüm tüketimler, bir birimdir. Sonuçta üretimle tüketim sýfýr olupla dengededir. Denge içinde bir birim üretilir. Bir birimle tüketilir.

Bir üretim hareketi yaklaþýk; parça baþýna üreten kiþi sayýsýyla + yönetenle + hizmetliyle +araþtýrma geliþtirmesiyle+ nakliyeyle vs. birlikte denk bir nüfus yoðunluðudur. Sosyal hayat içindekiler, bu nüfus yoðunluðuna ilavedirler. Bebek, çocuk, öðrenci, çalýþamaz iþ göremezler, hastalar vs. olmakla zorunlu olan üretim hayatýnýn saðlamasý içindedirler. Tüketenler, üreten nüfus hareketinden daha fazladýrlar.

Böylece üretim hareketinin sürekliliðini saðlama baðlamýyla, bu sayýlanlar da zorunlu olarak üretim hareketi içindedirler. Bir üretim hareketi de bir kiþinin doyma, doygunluða eriþme saðlamasýndan bu nedenle biraz daha fazladýr. Kiþi saðlamasý bir birimle doygunluk iken; kiþinin üretimi 1+ 0,1 veya + 0,2 olmakla toplamda zorunlu üretim yapan emek gücü 1,1 ya da 1,2 olmakla yine bir birimdir. Bu bir birim; daima üretime katýlanlarýn doygunluðu olan tüketiminden fazla saðlama olmakla anlaþýlacaktýr.

Fazla bilimsel deðerlendirmesi içinde olmadan kabaca söylersek; bu tarafta bir sektördeki bir birim üretim; karþýlýðý olan diðer ikinci, üçüncü, beþinci vs. sektörlerin ürünüyle deðiþilirken o güne göre bu o ürünlerin gerçek deðiþme deðeriydi. Nüfus arttýkça, ayný iþ kolu üzerindeki sektörler de artýyordu. Üretim de süreklilik kazanýlýnca, hacim artýyordu.

Sonuçta bir sistem içindeki her bir sektör hareketi birbirine karþýlýk "üretim tüketim" denkliði olan bir süredurum olmakla; biz tüm gerçekleþmeyi bir birim diye tarif edebiliriz. Her bir birime ait ürünler diðer her bir birim ürünlerin karþýlýðý olmakla; yine bir birim ve ⇆ yedi milyar nüfusla tüketim = 0

Her bir birimle ürünlerin karþýlýðý olanlar; yine bir birim para ve ⇆ yedi milyar nüfusla tüketim iken ≠ Eþleþmesi olan bir birim para ortada durur. Para kendisine eþlenecek bir ürünü çaðrýþýr þekilde durup durur. Bir birim ürün bir birim para olduðundan, bu para, bu ürünün takas deðeri olmakla paranýn deðiþtirme nesnesi, olmasýydý. Para ne üretim aracýdýr. Ne üretim hareketinin amacýdýr. Bir birim ürün bir birim para olduðu zaman, üretilen ürün kendilikten artmayan azalmayan deðerle bir birimdir.

Eðer süreç içinde zorunlu olan takas karþýlýðýnýn para deðeri olmasý gibi ayný zamanda da takas karþýlýðýna ticaret dendi. Böylece para da ticaret ile zorunlu olan takas üzerinde size, zorunlu oluþ gibi yansýr. Sizi illüze eder. Ve eðer bir birim ürünün denkliði olan bir birim paranýn ortalýk yerdeki sahibi size; bir birim para almanýz için iki birim ürün vereceksiniz, demiþse; bu takas ürünün gerçek deðeri deðil fiyatýdýr. Bir birim üretim hareketinin hacmi; bir birim içinde olmamakla üretmeyen mal sahibi efendi tüketiciler nedeniyle artar.

Demek ki gerçek deðer deðiþmez. Gerçek deðerli bir ürün bir birim üretilmiþken bu ürün sabaha kadar iki birim olmamakla ne azalýr ne artar. Ama fiyat artýp çoðalýr. Fiyat ürünün deðil, paranýn satýn alma gücü içinde paranýn saymaca deðeri olmakla paranýn saymaca deðerinin alýmý içinde size yansýr.

Takas yerine geçen para ile ürün elinizde çýkýp gittiði halde paranýn ortada durup duran saymaca yaný size alýp satma algýsý olmakla yansýmaya devam eder. Bir ürünü, bir kiþi; bir kuruþluk bir fiyatla alýr. Ýki kuruþa satar. Bir diðeri iki kuruþa aldýðý ayný malý dört kuruþa satar. Oysa bir ürün baþka bir tür ürüne karþýlýk olmakla tükenmiþtir. Hâlbuki bir ürün þimdi asalak sayýsý kadar alýnýp satýlýrdan sonra tüketilir!

Böyle böyle ortadaki bir kuruþa alýnan bir ürün; beþ kez el deðiþir olsun. Para takas yerine geçmekle fiyatý artýp azaltan süreçlerle ürün alýp satýcýlarýndan sonra; takas karþýlýðý olan tüketiciye yirmi kuruþa satýlýr. Ortada bir ürün vardýr. Bir gerçek deðer vardýr. Ama en son satýcýnýn elinde o üründen, orta yerde bir tane olmasýna raðmen, satýcýda; yirmi tane ürün alacak bir para vardýr.

Takas yerine geçen para son satýcýyla ortada olmayan, üretilmemiþ 19 tane sanal ürünün sahibidir. Bu þu demektir. Normal takas koþullarý içinde bir birim ürüne bir birim para almak yerine; bu kez üretici yirmi birim üretmekle; bir birim para alacaktýr. Üretilen 20 birim ürünün sýrf biri sizin tüketiminizdir.

Bu sistem içinde üretim "bir birim para kazanmak için yapýlmaya baþladýðýndan ötürü; sizin ürettiðiniz üründen geriye kalan 19 birim ürün; kâr, helal kazanç, kira, faiz, teþebbüs hakký vs. olur. Üretmeden tüketenlerin sömürü payý olur. Sömürü sonrasý ürün sizin tüketeceðiniz "bir birim" olukla size döner.

Ya da siz yine bir birim üretirsiniz. Bir birim ürün + alýp satanlar kadar daha parça süreç durumuna dönüþür. Bir ürün alýp satma yoluyla beþ el deðiþmiþse; sizin ürettiðiniz "bir birim ürün" on parçaya bölünür. 1 birimin 0,5 i; sizin diðer 0,5 i de asalaklar arasýnda helal kazanç adý altýnda sömürülür.

Bu þu demekti. Siz bir birim ürün üretmekle, karþýlýðýnda siz yüz birim tüketim elde edecekseniz. Size dönmesi gereken yüz birimin ancak elli birimi size döner. Siz yüz parça elde edememekle doygunluk düzeyine dahi eriþemezsiniz. Bu nedenle hep muhtaç ve eksikli kalmakla mal sahibine müteþebbise mideden (zorunluluklardan) baðlý olursunuz.

Farklý farklý kullaným deðeri olan zorunlu iki ürün; birbirini çeker. Bu çekim birbirini deðiþme (ürünü ürünle deðiþmenin-TAKASI) oluþla ortaya çýkar. Ýki faklý kullaným deðerinin bir birine göre oluþan yansýma giriþmeli baðýntýsý, ortama takas olarak belirmeydi. Ürünle ürünün takasý gerçekleþip tüketilince; takas da ortada kalkar görünmez olur.

Kullaným deðerleri farklý olmakla giriþen iki ürünün, zorunlu takaslarý yerine; ürünün bire bir deðiþtirme deðeri olan para, kolay ve hýzlý deðiþtirme deðeri olarak ortaya konacaktý. Ürünler deðiþme sonrasýnda tüketilirken, para ortada kalkmaz. Para orta yerde göz önünde durup durur.

Yani paranýn deðiþtirme deðerli olma ALGISI, somut olarak hep gözünüz önündedir. Açýkçasý takas ve tüketimle para ortada kalkmaz. Görünmez, olmaz. Aksine para hep alým gücü veren algý hali içindeki görünümle karþýnýzda olur. Somut algý olmakla sizi etkilemeye devam eder.

Bu yazýyý yazarken bir siyasetçi TV. De hayýflanýyordu! "Efendim faiz lobileri kazanan iþ sahiplerinin kazancýnýn üçte ikisini alýp götürüyorlarmýþ! Vah! Vah! Vah! Emeðin üçte ikisini götüreni görmüyor da; bir hýrsýzýn, hýrsýzlýða uðramasýna pek üzülüyordu! Emeðin hýrsýzý varsa, hýrsýzýn da hýrsýzý olur. Bunda taaccüp edecek ne var ki! Siz üretmeyip; emek sömürüsü üzerinde kazanýyorsanýz; illa ki biri de sömürü yoluyla kazananýn üzerinde de kazanacaktýr!

Bir dað gibi bir okyanus gibi, bir yol gibi kolektif olduðu halde kiþisi kýlýnmýþ üretim araçlarýnýn mal sahipliði; üretenlerin emek gücü hýrsýzlýðýydý. Burjuva ise hem emek gücünün hýrsýzý; hem de mal sahiplerinin hýrsýzý hem de kendi gibi burjuvanýn hýrsýzýdýr. Hýrsýzýn hýrsýzlýða uðramasý, hýrsýzlardan hýrsýzlama yapan hýrsýzdý. Asalaðýn asalaðýydý. Bir virüsün baþka bir virüsüydü. Faiz, kâr, kira, komisyon vs. Hýrsýzýndan, hýrsýzlama yapmayý tu kaka yapmakla, hýrsýzýn da tu kaka olmazýný meþrulaþmaz.

Mal sahibi de üreten üzerinde kazanan kiþidir! Faizci ya da rantiyeci de kâr adý altýnda kazanç olmakla sitemin baþlangýç koþullu üretim hareketine aykýrýdýrlar. Bunlarýn hiç biri üretim hareketi olmadan kendiliðinden ortaya çýkamazdýlar. Ortaya çýkmak için üretim hareketine muhtaçtýlar. Ama üretim hareketinin bunlara muhtaçlýðý yoktur.