Elimi tut…

     Titrerse ellerim korkma sakýn,
     Bir silsilesi ellerime vuran hayatýn.
     Ürkme ne olur,
     O kadar çaresiz, o kadar bitkinim ki!

     Dudaklarýmdan öp…

     Sonra ayýplama ne olur.
     Evet, bilmiyorum öpmeyi,
     Güvensizliðimden olsa gerek,
     Ben hiç kimseyi öpmedim ki.

     Gözlerime bak…

     Kaçarlarsa üzülme sakýn.
     Binlerce korku saklý içerisinde,
     Görmeyesin diye
     Bakamam gözlerine.

     Bedenime sarýl…

     Sýmsýký ve öyle içten, öyle dolu,
     Titrerse bedenim endiþelenme sakýn.
     Hiç bu sýcaklýðý hissetmedim ki.
     Sorma bunlar neden diye?
     Anlamalýsýn,
     Hiç gerçekten SEVMEDÝM KÝ!