Genç kadýn kuaförden yeni gelmiþti , giriþte ki aynada tekrar kendine baktý. Eksik bir þeyler vardý görüntüsünde , o an bir ýþýk parladý beyninde , gözleri sönüktü. Iþýldamýyorlardý eskisi gibi. Gülümsemeye zorladý kendini , biraz olsun neþe katmalýydý dýþýna.

Akþam için hazýrlýk yapmasý gerekiyordu ve yemek piþmek için onu bekliyordu. Özel bir þeyler hazýrlamalýydý günün þerefine. Zaten planlarýný yapmýþtý , fazla düþünmesine gerek kalmadan mekanik hareketlerle giriþti evi akþama hazýrlama iþine.

Mutfakta iþleri yoluna girdikten sonra yemek odasýna yöneldi. Ýki kiþilik bir masa hazýrladý , her yere mumlar yerleþtirdi. Müzik setinin cam kapaðýný açýp birkaç CD yi ayýrdý sürücünün içine. Romantik olmak gerekiyordu bu gece , mutlu olmak ve gülümsemek. Bütün bunlardan uzak kalalý uzun zaman olmuþtu. Uðruna her þeyi yapmak için beklediði adam, hayatýndan bir hýþýmla çýkýp gitmiþti. Onunla birlikte önce neþesi terk etmiþti benliðini sonra da özlem oturmuþtu gönlüne bir taþ aðýrlýðý ile. Dostlarý yaný baþýnda durup bir süre seyrettikten sonra , artýk tekrar baþlamasý gerektiðini anlatmaya çalýþmýþ , hayatýna birilerini tekrar dahil etmesi için ön ayak olmuþlardý genç kadýna. Bunlarý düþünürken televizyonun üzerinde duran bir fotoðrafa bakýyordu , adam bütün hatýralarý ile oturmaktaydý orada. Yavaþça ilerledi , resmi alýp kalbine bastýrdý. Dudaklarýndan bir öpücüðü hediye etti genç adama ve çekmecelerden birine kaldýrdý gözlerinden akan yaþlarla beraber.

Parmaðýnda ki yüzük birkaç aydýr genç kadýný sarmalamýþ ve kendini daha iyi hissetmesini saðlamýþtý. Sevildiðini ve istendiðini her gün hatýrlatan bir týlsým olmuþtu. O kadardý ne yazýk ki , sevilmek ve istenmek açlýðý ile “evet “ demek anlamýna geliyordu altýn yüzük.

Ýçinden kaçmak geldi birden. Her þeyden ve herkesden uzaklaþmak için belki vakti vardý hala. Ayaklarý beynine , beyni ise kalbine uymamaktaydý. Kalakaldý odada , anýlarý ve arzularý ile.

Çalan kapýyý duyar duymaz silkindi genç kadýn , yüzüne maskesini yerleþtirdi ve gülümseyerek açtý kapýyý , niþanlýsýna. Delikanlý , bir buket kýr çiçeði getirmiþti þarapla birlikte. Birbirlerinin kollarýnda geçtiler yemek odasýna. Delikanlý þarap þiþesini açarken , kadýn yemek servisini yapmýþ ve müziði açmýþtý. Yemeðe baþlamak üzereyken , kapý çalýndý tekrar. Kýsa bir an birbirlerine baktýlar , kadýn baþýný hafifçe kaderine eðip tekrar yürüdü ayný koridora , gelenin kim olduðunu merak ederek.

Kapýyý açtýðýnda , tüm duygularý fýrladý kalbinin dibinden ve suratýnda bir kýrmýzý ateþ yarattýlar. Gözlerinde yaþ ve boðazýnda bir çýðlýk. Fotoðraf gelmiþ ve kapýda duruyordu , sanki çekmecede kalmak istemiyorum der gibi bakýyordu kadýnýn gözlerinin içine. Kýsa bir an sonra , genç kadýn toparladý kendini önce. Bu kadar duygusal davrandýðý için özür diledi adamdan , özlemiþ olduðunu ve þaþýrdýðýný söyledi. Söyleyecek çok þey geliyordu aklýna ama yapamýyordu hiç bir þey. Genç adam tam bir þey söylemek için aðzýný açmýþtý ki , içerden bir erkek sesi duyuldu. Kadýn , kolundan tutup içeri çekti genç adamý “Gelsene , içeriye. Kusuruma bakma lütfen. Gerçekten çok þaþýrdým seni görünce karþýmda “diyerek . Genç adam þaþýrmýþtý duyduðu sese , belliydi yüzünden ama kadýnda unutmuþtu içerde ki adamý kapýda duraný görünce zaten.

Yemek odasýna aldý adamý. Niþanlýsý , ayaða kalkmýþ , elini uzatýyordu. Kelimeler gidecek bir yerleri yokmuþ gibi oturmuþlardý boðazýnýn ortasýna. “Eski bir arkadaþ” sýfatý ile tanýþtýrmaktan baþka bir þansý yoktu kalbinin efendisini. Niþanlýsýnýn ise sadece ismini söyleyivermiþti bir çýrpýda.

Hemen masaya genç adam için servis getirdi ve birlikte yemek yediler. Genç kadýn bütün bunlarýn bir hayal olduðundan ve bir anda her þeyin eskiye döneceðinden þüphe duymuyordu. Bir yandan da yemeðin sonun getirmek için kendini sýkýyor , sýktýkça nefes alamýyordu. Kalbinin efendisi ise hiç yadýrgamamýþ bir tavýr ile yemek yiyerek sohbet etmekteydi niþanlýsý ile. Yemek biter bitmez , birisi ile buluþmasý gerektiðini söyleyen genç adam izin istedi , ev sahiplerinden. Genç adamý uðurlarken aynanýn önünde unuttuðu pembe kurdelelerle bezenmiþ kutuyu uzattý niþanlýsý , “herhalde buluþacaðýnýz haným için bir hediye. Yazýk olur unutursanýz” diyerek. Teþekkür ederek aldý kutuyu. Genç kadýnýn yüzüne son bir kez baktý , öptü ve vedalaþtý.

Kadýn mutluyu oynadý birkaç saat daha. Niþanlýsý da gittikten sonra yýðýldý kaldý koltuða. Bir bilinç kaybýmýydý bütün bu olanlar yoksa artýk yavaþ yavaþ çýldýrmak üzeremiydi. Masada ki üç kiþilik servise takýldý gözü , iþte orada duruyordu hayatýnýn aþkýnýn boþ bardak ve tabaðý. Genç kadýn birden bire kendini çok mutsuz kýlan o gerçek ile burun buruna geliverdi. Adam , sevgilisi ile buluþmadan önce vakit geçirecek bir yer olarak görmüþtü kadýnýn kalbini. Onu parçalamýþ ve bir sürü hesaplaþmasý gereken anýyý hediye edip , sevdiðine koþmuþtu arkasýna hiç bakmadan elinde ki o küçük ve ne kadar özenildiði belli olan kutu ile.

Artýk onu unutmak ve verdiði acýlardan kurtulmak için sabaha kadar dua etti genç kadýn, aðlayarak.