Sensizliði
Yaþarken sokaklar
Çaresiz masumlaþýyordu

Pervazlara
Kuþlar konmuyor
Yapraklar kýpýrdamýyordu

Seni
Yalnýz halimde
Yaþatacaklarý arýyordum

Uzaklardan
Evinize bakýyordum

Senin
Bir gölgeni dahi

O kadar
Büyük bir özlemle
Saatlerce bekliyordum

Hiç
Olmazsa dahi
Ellerinde sofra bezini

Pencereden
Sarkarak çýrpmaný
Sabýrla çok özlüyordum

Senin
Sesin, nefesin
Edep içinde yürüyüþün

Her zaman
Ve durmadan
Benim hayalimi süslüyordu

Dayanýlmaz kýldý
Takatsiz býraktý ve sarstý

Sokaktan
Her gelen her ses,
Seni her zaman hatýrlattý

Fýrlýyordum
Birden pencereye
Seni arýyordum göreyim diye

Seste,
Ýzinde ve gölgelerde
Öylece hep seni yaþýyordum

Senin
Nefesine hasrettim,
Tenine yabancý bir nefestim

Hayalin
Dahi yetiyordu
Bana seni yaþatýyordu

Bedenim
Yalnýz ellerim boþ
Gözlerimde sessiz akan yaþ

Seni
Nefesini, tenini
Ve her þeyini yaþýyordum

Sen
Neymiþsin be hey yar
Beni ben olmaktan çýkartýn

Seni
Senin haberin
Dahi yokken, içime aldým

Çaresiz kaldým,
Karþý koyamadým
Asla bunu yapamadým

Sen
Dirliðini yaþarken
Ne kadarda masumdun

Asla
Seni suçlayamam
Kem gözle hiç bakamam

Sen
Bilmesen de,
Hissetmesen de
Hiç beni görmesen de

Varlýðýn
Yetiyor dahi yetiyor
Bitmeyen sevgin içimi ýsýtýyor