Satýrlarým intiharým... satýrlarým; aþkýnýn uçurumlarýna kadar gelip, kendimi sana býrakýþlarým...

Düþün ki; milyon satýr tükettim, yüreðimi ayaklarýna kapaklayan gurur yitikliðimin gölgesinde! Düþün ki; milyon kelime kurban ettim, beþ harfli sahtekar adýnýn puslu karanlýðýnda! Düþün ki; milyon defa ambargo koydum bahar kokan satýrlara ve milyon defa attým kendimi beþ harfli adýn kadar zehirli satýrlara...

Katli caizdir varlýðýmýn, býraktýðýn yalnýzlýðýn, hüzünbaz anýlarýn ve sana dair herþeyin...

Satýrlarýma davetsizce düþen gözyaþlarýma tezat, satýrlarý soluklaþtýran, harfleri oradan oraya kaçýþmaya zorlayan sinsi bir gülümseme yerleþti dudaklarýnýn kývrýmlarýna, görebiliyorum! Eðik baþýma inat, zafer kazanmýþ bir komutan edasýyla baþýn dik duruþunu hayal edebiliyorum...

Aþka inanmayan örümcek baðlamýþ kalbine acýyý anlatmak, bir ateiste Tanrý'yý anlatmaktan bile daha zor...

Sýradan bir acý deðil, hayýr! Senin gidiþleri sýradan görmen kadar sýradan bir acý deðil...

"Bu kez eðilmeyecek satýrlarým, üç kuruþluk aþkýnýn karþýsýnda. Bu kez, ucuzca gidiþine pahalý duracak adam gibi kalýþlarým" diye baþlayan gururlu satýrlar yazabilmek isterdim sana! Yerle bir olmuþ gurur kýrýntýlarýmý tekrar inþa edebilmek adýna yaptýðým hiçbir þeyin sonuç vermediðine þahit olurken, sek düþ kýrýklýðý içiyorum doyasýya... ve sinsi gülüþlerini görebiliyorum... ama acele etme zafer çanlarýný çalmak için! Uðurlara bin kere ölüp, sebepsiz uðurlanmak kadar acýtmýyor küçümseyiþlerin...

Çok sevdiðim bir arkadaþýmýn da dediði gibi: "Döktüðüm her gözyaþýnýn binbir ahý var sana, utanmaz karakterine, yalnýzca kendine gülen gamzene! Aþký sevemeyiþlerine hediyem olsun!" diyebilmek isterdim sana...

...ama benim satýrlarým sana deðil bana ölüm, bana intihar...

Katli caizdir satýrlarýmýn...