Bir elimde ateþten meþale karanlýðýmda güneþ gibi parlarken diðer elimde bozbulanýk bulutlar yüreðime sel sularýný akýtmakta. Kendi ellerimle ben düþtüm bu ikileme. Ya güneþimi sel sularýna kaptýrdým ya da sularý ateþimle buharlaþtýrdým.
Hayat bir oyun insanlarsa soytarý. Padiþahým çok yaþa padiþahým çok yaþa. Bir ben sultanlýðý yaþanmakta ve savaþlar var mý benden daha iyisi iddeasý üzerine çýkmakta. Yukarý tükürsen býyýk aþaðý tükürsen sakal önüne tükürsen Allah'ým çok þükür yaðmur yaðmakta.
Ne bu yaðmurlar dinecek ne bu sel sularý bitecek. Bu dert benimle beraber mezara gidecek. Ama hayýr elimde yine bir meþale olacak ve umut ýþýðým yanmaya devam edecek. Bu afakanlardan bu karabasanlardan beni kurtaracak. Çünkü ben kendi elimle düþtüm bu çukura. Öyleyse kazýya kazýya çýkacaðým ben gün ýþýðýna.
Hayat bir oyun insanlarsa soytarý. Ne krala padiþahým derim ne de soytarý gibi dolanýrým bu dünyada. Lütfen insanlar acýmayýn bana. Yüreðinizin ne kadar kirli olduðunu ben bilirim. Beni bulaþtýrmayýn kirli emellerize.
Yok bu dünya yaþanacak kadar güzel deðil. Tek kelimeyle berbat. Ama bir þey var ki iþte odur hayatý yaþanýlýr kýlan. O da bir kadýný sevmektir ve o kadýndan gül kokulu çocuklar dünyaya getirmektir. Allah'ým ne olur bütün çocuklarý koru. Onlar kediler dünyasýnda güvercinlerdir.
Hiçbir þeyden korkmadým insandan korktuðum kadar. Derler ki gözlerin ne güzel ondan sonra seni gözyaþlarýna boðarlar. Daha sonra da elleriyle yaþlarýný silmeye gelirler. Bilmezler ki dal bir kez kýrýlmýþtýr ve yeþermek baþka bahara kalmýþtýr.