Varlýðým bir okyanus. Kendi sularýmda boðuluyorum. Çýrpýnýþlarým, haykýrýþlarým bir dalga sesi. Kendimi atýyorum kýyýlarýma. Sonra bir iç çekiþ gibi kendimi çekiyorum yine kendime. Sürekli bir gelgit hali yaþýyorum. Varlýðým boðuyor beni. Var olmak boðuyor beni. Acýlarý bir çamurlu nehir gibi topluyorum. Birikiyor içimde pis bir gülüþ. Deli dalgalar gibi vuruyorum kendimi yine kendi kýyýlarýma. Sular seller gibi tekrar var oluyorum. Paramparça oluyorum kayalarda. Hayatýn hoyratlýðýna dayanamýyorum. Gel gör ki varlýðým bir okyanus. Büyüyor gözlerim ve bakýþlarým. Ufukta yine kendimi görüyorum. Ne büyük bir umutsuzluk deðil mi? Kendi kendinin kurtarýcýsý olup kendini kurtaramamak. Okyanusu bir yere asamýyorum. Ýntihar edemiyorum. Sadece bir mavi göz, bir sulu göz gibi bir okyanus gibi bakýyorum. Gözlerimi batýrýyorum derinlere. Gözlerim büyük bir gemi gibi alabora oluyor varlýðýmýn içinde. Varlýðým bir okyanus. Nereden sarýlsam hayata kendi varlýðýmda boðuluyorum. Kendimden bir dal parçasý bile kurtaramýyorum. Diplerde, yüreðimin ve beynimin en derininde yaþýyorum. Çýkamýyorum kendi içimden.
Susuyorum. Bir bardak su ne yapar ki okyanusa. Kendi susuzluðumda acýlarýma tuz basýyorum. Koca bir okyanus oluyorum yine. Yaz yaðmurlarý bile fayda veremiyor bana. Bir toprak kokusu alsam, belki bir kýta kurabilirim diye düþünüyorum. Toprak kokusu alamýyorum. Nehirlerin getirdiði çamurlardan bir fincan keyfi bile alamýyorum. Varlýðým bir okyanus. Heyecaným bir ateþ parçasý kadar küçük kalýyor. Sönüyor aniden heyecanlarým. Bir gri dumana dönüyor aþklarým.
Seviyorum seviliyorum. Bir insan gövdesi kadar hepsi. Belki insanlar sarýlýyor bana kulaç boyu kadar. Varlýðým bir okyanus. Yetmiyor bana aþklarým.
Varlýðým bir okyanus. Girdap gibi yüreðim. Kendimi kendime çekiyorum. Duygularým köpürüyor dalgalar gibi. Ben köpürmeyi fincanda görmek istiyorum. Ben kendimden tat almak istiyorum. Bir okyanusum. Dünyaya sýðamýyorum. Taþýyor gözyaþlarým. Kendi kendimle boðuþuyorum. Yaþýyorum mavi mavi. Ölüyorum mavi mavi.
Ben kendimle baþ edemiyorum. Aklým sulu. Hayat bir deli rüzgar. Çalkalanýp duruyorum.
Varlýðým bir okyanus. Ýçim kocaman boþluk. Boþluðumda acý çekiyorum. Ben kendimle boðuþuyorum.
Bir okyanus kadar olsa da umutlarým, isteklerim, dualarým, acý çektiðimde çok küçüðüm. Küçüðüm aslýnda bir okyanusu meydana getiren su damlacýklarý kadar.