Paul'un Peter hakkýnda söyledikleri, Peter'den çok Paul'u tanýmamýzý saðlar -Spinoza |
|
||||||||||
|
Ýmansýzlaþýyor muyuz ya da nelere iman ediyoruz? Bir erkeðin Kabe’si kýzlar veya bir kýzcaðýzýn kýblesi erkekler mi günümüz de? Bilmeden kime ibadet ediyoruz. Paraya mý, mülke mi, kariyere mi, patrona mý, profesöre mi, ilime mi, bilime mi, alime mi, veliye mi, deliye mi? Söyleyin Allah aþkýna kime? Haþa mý? Evet siz Haþa diyerek bu söylediklerime tepki verdiyseniz Sizin Rabbiniz Allah’týr. Yok yok aman Allah’ým benden bahsediyor diyorsanýz eh bir zahmet edip de düþünüverin kime bilmeden taptýðýnýzý. Bir fetva da ben vereyim ne çýkar. Biliyorum hiç üstünüze alýnmayacaksýnýz. Ben zaten sizlerden bahsetmedim. Ýyi kývýrýyorum cümleleri mi deðil mi? Eh biz de sizler gibi insanoðluyuz. Maymundan gelmedik herhalde. Evet Hasan Aðabey doðru söyledin git gide maymunlaþmaya doðru yol kat ediyoruz. Ah Darwin! Eðer senin evrimleþme hikayen gerçek olsaydý biz gerilemiþ oluyorduk deðil mi? Yani insandan maymuna… Anla be Darwin! Çaða ayak uyduramýyoruz iþte! Bir de Darwin, þu husus canýmý çok sýkýyor. Eðer maymunlar bizim atamýzsa onlarýn hayvanat bahçesinde ne iþleri var? Onlarý huzurevlerine koysak ya! Ben çok huzursuzum bu konuda. Ne kadar da hayýrsýz evlatlarýz! Kýyamet yaklaþýyor mu nedir? Ýki kromozom farktan ne çýkar caným. Allah’ým Darvin’ini atasýna baðýþla! Bir önceki paragrafta Ýnsanoðlu deyince aklýma birden Adem Babamýz geliverdi. Ýlk insan. Ýlk insan deyiverince de Havva Anamýz... Söz açýlmýþken söyleyeyim Havva Anamýz sana çok dargýn olduðumu bu platformda belirtmek istiyorum. Neden zorladýn Adem babamýzý yasak meyveyi yemeðe? Ne olacaðý var mý caným Anacýðým Cennetten kovulduk iþte. Ah kadýnlar sizler yok musunuz! Erkeði çileden de çýkarýrsýnýz Cennetten de… Sýkýldým diyorum. Üstüme fazla gelmeyin. Atarým kendimi bak þuracýktan! Beni bu hale sizler getirdiniz. Dur atlama desenize ey insanlar! Ne kadar da duyarsýzlaþmýþsýnýz! Biliyorum þurada toplanan genç azýnlýk erkeksen atla diyorlar. Merak etmeyin gençler ben erkekliðimi baþka platformlarda gösteririm sizlere. Atlamýyorum efendim. Yemedi mi diyorsunuz? Evet yemedi. Ondan zayýfým böyle. Kusuruma bakmayýn efendim geç kaldým. Malum Ýstanbul Trafiði… Trafiðe sonra da bizim üst komþunun kýzýyla istiklalde takýldým. Lal olup da söylemeyeydim. Kýzmayýn efendim hemen! Takýlýyorum sizlere. Neyse efendim yolda seyir ederken seyrettiðim farklý ama birbirinden farksýz insanlarla karþýlaþtým. -Ýstanbul’un bu çeþitliliðini çok seviyorum- Onlara teker teker düþüncelerimi anlattým. Dünyanýn bu gidiþatýna, bu ahlaksýzlýða, kardeþ kavgalarýna, nefrete, sevgisizliðe dur, Ýstanbul’un göbeðinde duvar köþelerinde herkesin önünde çok af edersiniz ortalýða bevl eden pisliklere destur diyelim! dedim. Demez olaydým. Ne mi dediler? Neler demediler ki… En aðýrý da þuydu: ‘‘Elin derdi seni mi gerdi?’’ - ‘‘Elin’’ derken Ýstanbul ilini kastetmiyorlardý. Yani baþkalarýnýn derdi anlamýnda kullanýyorlardý. – Oysa baþkalarýnýn derdi bizim derdimizdi. Müslüman’ýn derdiyle dertlenmeyen bizden deðildir diyordu Allah Resulü. Halbuki ben bunlarý dertlenirken Müslüman’ýn ya da gayrimüslimin derdinden de ziyade, düþüncesiyle hayvanlardan farký olan insanoðulcuklarýnýn derdiyle dertlenmiþtim. Artýk Müslümanlar, dert edinenlerin bu hallerini bile dert edinmiyorlardý. Bananecilik caným cicim aylarýna dönüþüvermiþti. Artýk modernliðiyle bambaþka bir hal alan dünyanýn içinde Müslümanlar baþkalaþmýþtý. Maymunlaþmaktan ziyade… Hasan Aðabey aramýzda kalsýn bundan sonra hiç düþüncelerimi açýða vurmayacaðým. Beni düþüncelerimle yok sayýp dýþlýyorlar. Boþ ver be aðabeyim akýllý olup da dünyanýn kahrýný çekeceðime deli olurum dünya benim kahrýmý çeker! Çekil þöyle bakayým önümden! Þu çocuk neden aðlýyor? Ne oldu yine Hasan Aðabey? Hýmm... Verdiðim sözde durmadým demek. Hani bu dünyanýn kahrýný çekmeyeceðim demiþtim öyle mi? Evet Aðabey ben sözümün eriyim ve bu dünyanýn kahrýný da çekmiyorum. O aðlayan çocuk dünyalý deðildi ki zaten. O Filistinli bir çocuktu. Yani Uzaylý… “Her aydýnlýðý yangýn sanýp söndürmeðe koþan zavallý insanlarým: karanlýða o kadar alýþmýþsýnýz ki yýldýzlar bile rahatsýz ediyor sizi! Düþüncenin kuduz köpek gibi kovalandýðý bu ülkede, düþünce adamý nasýl çýkar?” Cemil Meriç Fatih KAYABAÞI
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Fatih, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |