Hey dünya! Verir misin bir þans daha bana
Yardým eder misin yaralarýmý sarmama
Ya da þöyle baþýmý gökyüzüne kaldýrýp
Yeniden yýldýzlara umutla bakmama.
Hey dünya! Acýlar hep kalýcý mý gelir insana     
Mutluluklar hep uzaktan mý gülümser ya da
Umutlar el sallayýp geri kaçarken
Efkâr mý dolar yine odalara.
Hey dünya! Hiç mi mutluluk yok söylesene Allah aþkýna
Mutlu geçirilmiþ günler yok mu hiç anýlarda
Ya da “hey gidi günler hey” denilecek bir an damý yok
Hepte keder düþmez ki insanýn payýna.
Hey dünya! Hep suskunsun, hep yorumsuzsun
Ben konuþuyorum sen hiç ses vermiyorsun
Ne bir itirazýn var ne de bir tesellin
Ya kaile almýyorsun ya da kötü olmak istemiyorsun.
Hey dünya! Hadi nazlanmada söyle
Biz insanlar nankör müyüz yoksa sence
Güzellikler çabuk unutuluyor, acýlar iz býrakýyor
Beklide bu yüzdendir feryadýmýz bizimde.
Hey dünya! Tamam, söz veriyorum sana
Kalamaz artýk kara bulutlar hayatýmda
Hâlâ nefes alýyor olabilmek ne büyük nimet
Ýþte bunu kazýyorum büyük harflerle aklýmýn bir kenarýna.