Her þey bir sabah gün doðarken baþlamýþ Afrika’nýn balta girmemiþ ormanlarýnda en büyük nehrinin kollarýndan birinin kýyýsýnda. Akrep güneþ doðmaya, etraf aydýnlanmaya baþlayýnca güneþten gizlenip gizemini korumak için bir kayanýn altýndaki deliðe doðru yavaþ yavaþ hareket ederken, güneþi gören kurbaða suya doðru giderken zýplaya zýplaya akrebin önüne atlamýþ, akrep ilk defa gördüðü bu kurbaðaya þöyle bir baþtan aþaðý süzdükten sonra, hala kendinden kaçmayan kurbaðaya;
- Tanýyamadýn herhalde, çekil önümden seni zavallý yaratýk’ demiþ ve bunun üzerine kurbaða
- Olur ama size bir sorum var izniniz olursa sormak isterim’ demiþ. Akrep;
- Sana soru sormak için izin veririm ama önce zehrimin tadýna bakarsan, sonra istediðin soruyu sorabilirsin’ deðince kurbaða biraz düþünmüþ ve þöyle demiþ akrebe;
- Peki ama önce þu suya bir girip geleyim, iyice bir yýkanýp temizleneyim ondan sonra sizin o zehrinizin tadýna bakayým ve sorumu sorayým’ deðince akrep hiç düþünmeden alaycý bir ifade ile suyu görebileceði bir taþýn üstüne çýkýp bizim kurbaðaya ;
- Hadi git ama çabuk gel, fazla bekletme’ demiþ.
Kurbaða yakýn olan suya iki zýplama ile varývermiþ, onun suya atlamasýyla sudan çýðlýklar yükselmeye baþlamýþ, ama öyle çýðlýklar geliyormuþki saðýrlar bile duyabilir, körler bile görebilirmiþ. Bizim akrep neler olup bittiðine anlam verememiþ bütün dikkatiyle suda yaþanan olaylarý izliyormuþ. Sudaki diðer bütün kurbaðalar, çýðlýklar içinde sudan çýkmak için birbirleri ile yarýþýyormuþ sanki, iki yaban ördeði havalanmýþ, üç timsah sudan kendini dýþarýya can havli ile atmýþ, bir kunduz kýyýya çýkarken beþ balýk sudan zýplayarak topraðýn üstünde çýrpýnmaya baþlamýþ, kocaman bir su yýlaný kývrýla kývrýla otlarýn arasýndan son bir umut der gibi kendini sudan topraða býrakmýþ, birkaç su kaplumbaðasý birden suyun üstünde belirip karaya doðru yüzmeye baþlamýþ feryat figan içinde, hepsi birden kaçýn diye baðýrýyorken bizim kurbaða suyun ilerilerine doðru yüzmeye devam ediyormuþ ve neþeli neþeli þarkýlar mýrýldanýyormuþ kendi kendine. Bütün bunlarý dikkatle izleyen akrep olan bitene hiçbir anlam veremiyormuþ ve þaþkýn þaþkýn birazdan sabah kahvaltýsý olacak minik kurbaðayý seyrediyormuþ ki sudan havalanan iki ördek pat diye önüne cansýz bir þekilde düþüvermiþ, sudan dýþarý çýkan kurbalar birer birer hareketsiz halde yere yýðýlýyor, balýklar zaten donup kalmýþlardý hemen, kunduz ilk bulduðu aðaca çýkmaya çalýþýrken birden yere düþmüþ ve kalkmamýþtý birdaha derken, kaplumbaðalar ayaklarýný uzatýp baþalarýný topraða yaslayýp öylece kalmýþlardý ve kocaman timsahlar olduklarý yerde döne döne daireler çizerken ikisi birden ayný anda durmuþ ve dona kalmýþlardý ki hayatýnda gördüðü en büyük su yýlaný zikzak çize çize akrebin yanýna kadar gelmiþ tam akrebe kaç derken öylece kalývermiþti. Akrep þaþmýþ, donmuþ ve ne olup bittiðini anlamaya çalýþýrken iki arýnýn yanýndaki çiçeðin üstüne konuþtuklarýný fark etmiþ. Arýlar kendi aralarýnda konuþurken kulaðýna gelenler onu felç etmiþ gibi hareketsiz býrakmýþtý, korkudan ayaklarý titriyor ve ne yapacaðýný bilemiyordu ki bizim kurbaða zýp diye akrebin yanýna gelivermiþti.
- Ben geldim akrep, hadi zehirinin tadýna bakayým artýk ve sorumu sorup gideyim. Annemin haberi yok ve duyarsa buraya geldiðimi çok kýzar sonra’ demiþ ama bizim akrebin ayaklarý sanki horon tepiyormuþ gibi zýngýl zýngýl zýngýldýyormuþ, aðzýna sanki biri kilit vurmuþ gibi konuþamýyormuþ. Bunun üzerine kurbaða yine söze baþlamýþ.
- Hastamý oldunuz yoksa neden titriyorsunuz’ diye sorunca bizim akrebe konuþ gelip, korktuðunu belli etmemek için.
- Evet sanýrým seni beklerken rüzgar çarptý, çok üþüyorum, hasta olacaðým herhalde’ der fakat kurbaða ýsrarla;
- Ama sizinle anlaþmýþtýk, hadi zehriniz nerede tadýna bakýp sorumu sorayým çok geç kalýyorum’ der. Akrep ne yapsam ne etsemde kurtulsam diye düþünürken aklýna birden.
- Biz akrepler hasta olunca zehrimizin tadýna baktýramayýz, bu seferlik sen sorunu sor sonra bakarsýn tadýna’der.
- Peki o zaman soruyorum, benim hiç arkadaþým yok, herkez benden kaçýyor ve onlara yaklaþýnca uyuyor numarasý yapýyorlar, siz benim arkadaþým olurmusunuz’ der. Akrep þaþkýn þaþkýn kurbanýn pörtlek gözlerine bakar ve korkudan;
- Olur ama ben geceleri çýkarým dýþarý’ derken kurbaða sevinçten akrebe sarýlýr ve zýplaya zýplaya ormanýn derinliklerinde kaybolur. Akrep küçük kurbaðanýn arkasýndan bakakalýr ve
- Keþke sarýlmasaydýn’ der ve gözleri ile birlikte bedenide donup kalýr ve iki arý ayný anda þu sözleri söyler koro edasýyla;
- Hey gidi ihtiþamlý akrep, senin zehrin yetermi sandýn dünyanýn en zehirli hayvanýna, hadi yetmeyeceðini anladýn da sanamý kaldý onunla arkadaþlýk etmek.