"Yazmak, varoluşun o lanet olası boşluğunu doldurmak için uydurulmuş en elegant yalan." – Jean-Paul Sartre"

Şiir > Bireysel

üzgün

Dilenci

Yanındayım, / gülün özleminde ağlayan bülbül sessizliğindeyim, / gözlerinden kalbine

karamsar

Mükafat

...yuttum Çi̇vi̇li̇ Taşlari / ...yeni̇ Gül Açmiş Ci̇ğerleri̇m Yirtildi /

nostaljik

Muayyen Saat

Ne yana baksam, taştan putlar var, / ne yana baksam, sahibi olmayan limanlar...

düşündürücü

Ben Kim'im

Ben kimim? Sorunca, durup düşününce fark ettim ki, inanılmaz bir ağırlık var omuzlarımda, ileriye attığım adımlar

nostaljik

Unutulmuş

Parmak ucundan havalanıyor zamanın / Ne dilek tutulduğunu hatırlamaya çalışıyor uğur böceği,

dramatik

Başlıksız

camdan baktığımda / beyin kıvrımlarımın bana hazırladığı görüntüler, / yoktan

üzgün

Gibi..!

Gibi............! / Ilgıt eser güne seher yelleri, / Aşka düşmüş

Başa Dön