Şiir > Bireysel
üzgün
Kalbimin Eylülü
çocukluğumuzdan çıkarken unuttuğumuz hayaller / öfke ve aşkla geçen günleri gençliğimizin
düşündürücü
Belki
Düşündürüyor yine seni bu çılgın sağanaklar / Beni benden alır kavramadığım anılar
olumlu
Memleket
İnsanlığın yoğrulduğu, bu topraklar bu memleket, / İnsana saygı duymazsak, nasıl olsun ki
üzgün
Deja\_vu
Cumba kafeslerinden kurtulmuş esir özleyişlerle, / Renkli uçurtmanın kuyruğunda savrulurdu saçlarım.