"Kitaplar, insanlığın dondurulmuş çığlıklarıdır." - Umberto Eco"

Şiir > Bireysel

üzgün

Bir Andı

Yutkundum… / Bir şeyler buğulandırdı dünyamı / Deniz oldu, uçsuz

nostaljik

Esirinim

Soframdaki kadehte kalmış ellerin / Yastığımda terini unutmuşsun... / Dudadaklarımda

olumlu

Del Duruş...

DEL DURUŞ.. / `Bırak bu işleri..Birazda kendini düşün` diyenlere..Ve Aşkımı soranlara..! Dostum Seher`e..

üzgün

Koca Adam

Sokaklarını süsledim binbir renkle / Sünnet düğünü var sandı insanlar /

üzgün

Git Büyük Adam

Bir eski zaman sokak çocuğu edasında, ceplerinde terkedilmişlik, koynunda annesizlik, gözlerinde baba aramışlığı, olmayan oyuncaklarında arkadaşsızlık

olumlu

Ya Huuu!

ALLAH' A giden yollar nefesler sayısıncadır ama hepsi HU'dan gelir / ..../....

üzgün

Ansızım

ANSIZIM / Ansızın çalmıştın yüreğimin kapısını / Bense sorgusuz, sualsiz

karamsar

Yalnızlık

artık yetmiyor sözlerim / şimdi sıkıntının çalgısından / çıkıyor müzik

Başa Dön