"Bir yazarın en büyük zaferi, okuyucunun kitabı bitirdiğinde kendini yazar sanmasıdır." - Orhan Pamuk (Kurgusal Alıntı)"

Şiir > Bireysel

üzgün

Ansızım

ANSIZIM / Ansızın çalmıştın yüreğimin kapısını / Bense sorgusuz, sualsiz

olumsuz

Koşarken

amına koymanın ne olduğunu bilmeden küfürler sallayan çocuklar geçti yanımdan. / ama biz

olumsuz

İstanbul

Dürüst oluyorum / Ben dürüst oldukça / O kandırıyor beni

üzgün

Yalnızlık

Uykusuz gecelerdi belki sensizlik / Hüzün bulutları vardı yine gökyüzünde /

Başa Dön