"Sanat, hayatın bize verdiği en güzel yalandır; tıpkı yarın yeni bir gün olacak umuduyla uyumak gibi." – Oscar Wilde"

yazı resim

]

Uzun, gri bir yol yalnızlığında büyüdüm
Yapış yapış birikti zaman hafızamda
Ardımda akıp giden çizgiler birikti
Yağmurun söylediği şarkıyı duyardı içimdeki çocuk
Öykünürdü ıslanmaya
Düşünür, sevişir, marihuana içer
Dünyaya bakardık dumanımızın içinden
Ayıplanırdık

Bu sessizlik gece kardeşliğidir parıldayan gözlerin
Uzakta bir deniz köpürür anlarsın
Yüzünün neden eridiğini
Neden sustuğunu gölgelerle bir

Yürürken parmaklarım seslere takılırdı
Hayalet şarkılar duyardım, fısıltılar
Çocuk ağlamaları duyardım
Ölseler cennetlik;
Öldüler, yağmur geldi ağızlarından

Bir şiir yazdım içimdeki sarmaşığa
Güzel kadınlar geçti kelimeler gibi aklımdan
Teni tenime karışmış; haşarı, acemi
Giden gidene birileriydi hep kâğıt kalbimden
Her giden bir renk götürdü yanında
O renk ağladım

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Yüzyılı

İlber Ortaylı

Cumhuriyet'in Mirası ve Geleceği Üzerine Bir Sohbet Milletlerin kurucu yüzyıllarıyla hesaplaşması, kopuş ve devamlılık arasındaki o hassas dengeyi sorgulaması, tarih yazımının en çetrefilli alanlarından biridir.
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön