"Yazmak, aslında, kendi kendine bir not bırakmaktır: 'Bugün de bir şeyler uydurdum, aferin bana.'" — Franz Kafka"

Şiir > Özlem Şiirleri

üzgün

Yeniliyorum

Hani hep benimdin meleğim, / Hani hiç kırmayacaktık birbirimizi, /

karamsar

dışardan içerisi

hep geceyi yaşadılar hücrelerinde / karanlığa karışıp dağıldı umutları /

nostaljik

Seni Buldum

ışığım oldun karanlık gecelerde / yıldızım oldun gecelerin sessizliğinde /

üzgün

Meleğim

Hani bulutlarla bana haber yollayacaktın, / Sen her yağmur damlasına bir kelime yazacak;

üzgün

Bir Zamanlar!

Bir zamanlar benimde dostlarım vardı Gülüşürdük eğlenirdik mutlu günlerde Aylar geçti yıllar geçti saçlar aklaştı Hatıralar

üzgün

Su

bilirse ay / bilir / nerede olduğunu /

üzgün

Nerede?

Simdi uzak diyarlarin Sarkilari çinlar kulagimda / Simdi bulutlu bir nisan yagmuru,

üzgün

Sevgiliye

Her şeye değdi / Biliyor musun? / Seni görmek

üzgün

O'na

Hasretin, uykularıma düşman / Açılmış odamın tavanı / Yıldızları yakıyor

Başa Dön