Şiir > Pastorel
Bin memeli Kybele!(Bozcaada'nın bağlarına)
Yeşil yataklarında / Miskince uyuyan mor salkımlar / Bereket doldurur
Mavi...Yeşil...Pembe...
Gözün görebildiği yere kadar mavi / Yeşil bir çerçeveden bana bakıyor
Sen Hiç "Hiç Kimse" Oldun Mu Kendine Sevgili?
Sen hiç "hiç kimse" oldun mu kendine sevgili? / Ya da kimse seni
Üveyik
Umut küçük bir kutuda yaşama açılırken pazarda / Kanatlarıma yüklenen güzelliği uçurur gözlerin
Yaprak Dökümünün Habercisi
Eylülü ben çağırmadım / Güz koluna taktı o getirdi / Sözleşmiş gibi hüzünle / -----------------------
Anlayacaksın beni.
ANLAYACAKSAN BENİ! / Ateşlerin yalazlarında gör beni, / Göreceksin... gözlerinde
Papatyanın Sarısına Güzün Gölgesi Düştü
Ben sana papatya demem senin adın / Yoğurt çiçeği olsun / Sen çocukluğumun aşk falısın /
Uçuşa Geçeyirum,
Uçağa bineceğum yıllar sonra ilk defa köyüme gideceğum... / Otuz yıl geçti lakin,
Düşün ki
Düşün ki / Farklı yönlere giden / İki tren penceresinden / gördük birbirimizi. / Ne
Kümeler
Son Eklenenler
-
01
-
02
-
03
-
04
-
05
-
06
-
07
-
08
-
09
-
10
-
11
-
12
-
13
-
14
-
15
-
16
-
17
-
18
-
19
-
20