"“Yazmak, kelimelerle oynarken cinayet işlememek için verilen en iyi terlik.” – Franz Kafka"

Şiir > Yaşam

nostaljik

Beyaz Yıllar

Saydın mı sen hiç gökyüzündeki yıldızları tek tek. / Elinle dokunmak istedin mi

karamsar

Mendil

Yaşamın ortasında kalmış / Ne geçmişi hatırlıyor, / ne yarınlardan

üzgün

Yalnızım!

Yalnızım! / Yalnızım bu gece, / Dün de, önceki günde… / Belki yarın da yalnız olacağım!

üzgün

Yazgı.

Sus haykırma artık yaralı yüreğim, / En bedbeht talih seninkidir ayrılıktan yana,

karışık

nefret!!!

bütün kadınlardan nefret edemem, çünkü seviyorum annemi; / annemden nefret edemem, çünkü seviyor

olumlu

Özgürlüge

Kafamada bin bir kuskular, bilmedigim bir yola gidiyorum / sadece gururum kalmis eskilerden

olumlu

Biz...

önce; / yağmur ormanlarında ıslandık/ sırılsıklam / rüzgarlarla savrulduk/ solgun yaprak misali

Başa Dön