Şiir > Yaşam
üzgün
Anladım sen "çözdükçe bulaşansın"
Anladım sen "çözdükçe bulaşansın" / Yağmurlar yağmadan ıslanansın / Bir
üzgün
Bugünlerde Sözlüğünü Yazıyorum Çaresizliğin
kayan , akan bir özleyişsin avuçlarımdan / hiç benim olmamış gibi
üzgün
İstanbul'da Kimsesiz
Bir ılık sonbaharın yalnızlığında / Semayı karabulutların ördüğü saatlerin diliminde /
karamsar
Aslında Sayı Saymayı Bilmem Ben
aslında sayı saymayı bilmem ben / karıştırırım, bir mi büyük, aşkım mı?
üzgün
Kayıp Kent
Kayıp bir kentin içindesin şimdi / Nerdesin, kiminlesin ve en önemlisi nesin bilinmiyor.
üzgün
Ağıtı Yaralı Kuşlar Konar Alnıma
Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma / Beni bir sağucu mu sanırlar
karamsar
Yaşam Arası Notlar III - Yalnızlık / Umut / Sevgi
I. / Yapayalnız bir dünyada nefes almak nedir ki? /
olumsuz
Mor Bir Kalemle Ölümü Cekiyor Gözlerine
pezevenginin inadina / cümle alemin suratina / tükürüyor
üzgün
Utandıran Yüreklerin Hikayesi!..
Şehrimin en ücra köşelerinde yola çıkarılan / Ayağında siyah çarıkları /
üzgün
Her Şekile Girermiş Azrail
Bir gizli numaranın ardına saklanmışken ölüm / Yağmur değmişti hiç ıslanmamış duygulara
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku