sevmiyorum… sevmiyorum… sevmiyorum sensiz ne pazarları ne başka zamanları…
\*anlamak istemediğin bu kadar basit bir cümle işte\*

belki de ben abartıyordum bilmiyorum, belki çok şey bekliyordum aşktan. beklentilerim karşılanmadıkça da karalara bürünüyordum, sevda rengini yitiriyor artık ben kararıyordum

SEN BENİ BİR SEVSEN... / İstemem en süslüsünden sözleri, şiirle zaten işim yok

Bana sorsan insan kalpten ibaret derim. Kalpte ne varsa dile de o düşüyor, kalpte ne varsa ruha da o yansıyor.

Bilmiyorum söylemişmiydim sana, zordur benimle olmak, zordur beni sevip sevgime sahip çıkmak. Gözlerimizin içinde dünyayı bulalım ve birbirimizle yeniden dünyaya gelelim isterim.

Bir yürek davasına düştüm ben bu yokluk belasına. Sevgisiz yaşayanlar nasıl yaşıyor peki? Kalbi yerine aklını çalıştıranlar nasıl mutlu oluyor peki? Aklım ermiyor benim bu ince hesaplara, kalbim sevilmeyince aklıma selam bile vermiyor hatta.

Dili sürçtü öğretmeninin, “ne güzel pembe gözlerin var senin”. O gün bugündür adı, “pembe gözlü kız” olarak kaldı.

Yalnızlığın dip notlarıdır bu yazdıklarım. / Yok yok kalabalık yaşıyoruz, bir başıma kalmadım.

Arada gel yanıma, arada bak gözlerime. Gözlerinde hayatı bulayım yine. Sonra yine çeker gidersin nasıl olsa, bu sefer de şiirler tutar beni ayakta.

hani beraber ıslanacaktık yağmurda, / sen değil miydin binlerce kez söz veren bana

her şey yeni de, neden sensizlik eski ?

Ne varsa içimde döküyorum bu gece ! / Tüm sevgiler. tüm hayaller. tüm

Herşey ne kadar güzel sevgilim, ne mutluyuz bak…
Ama sen bakamazdın değil mi? Bu sadece benim masalımdı ve gözlerimin kapalı olduğunu unuttum.

ne zaman yollara düşsem, sen düşersin aklıma / yollara sis, kalbime aşkının pusu

konuştum olmadı, sutum bende. sırf sana isyan olsun diye, sırf kendime inat olsun diye. aslında bilmiyorum ki niye ? ama sustum sadece...

askerlik adam işiymiş, vatana bekçilikmiş. Vatanın kılına zarar gelmesin diye canını siper etmekmiş. Hani beni uğurlarken dedinya anne “ oğlum vatan sana amanet” canım uğruna o emanete sahip çıkacağım işte anne ama sakın benden dönmeye dair sözler isteme. Dönülür mü dönülmez mi bir Allah bilir be anne.

Sevgine geçit vermek zaafımdı, acılarına katlanmaksa alışkanlığım oldu.

kalbimi susturmayı öğrendim bugün, başka çarem olmadığını anladım ilk kez / kalbimi susturmayı

sen bir "isyan ateşi", bense inadına "aşk ateşi" / göremiyorum sonumuzu, yener miyim

Neyse… olanlar oldu, sitem yok artık bugün. Bunlar sadece bir sevdanın son sözleri ve özeti.