|
Bir Baba,bir Oğul,iki İnsan
(Abdurrahman GÜNAY) 26 Kasım 2008 |
Anı |
| |
 Kendimizi çok güçlü sandığımız çağlar geride kalır birgün ve gözlüksüz gazete okuyamaz,soluklanmadan
merdiven çıkamaz hale geliriz.O zaman hayatta iseler,
anne-baba algımız,sevgimiz değişir.Gidilen meşakkatli yolun bir yerinde bir onlara,bir kendimize bakar,niçin yanıldığımızı sorgularız.İşte bu öykü böyle bir soluklanma ve sorgulama anında yazıldı. |
|
|
Aylak
Sardunyalara su vereceğim birazdan,
Açsınlar diye kendi kokularıyla.
Yürüyüp gideceğim mavi bükümlü bir yoldan,
İnce bir yağmur altında!
Ben,kendi halinde ozan,duygusal;
Başıboş günler adıma kayıtlı.
Bir işe yaramam sevmekten başka,
Mutluyum dostluklar kurduğum zaman.
|
|
