|
O Buz Gibi Dudakları ile Öptü
(Ümit Kozan Turpcu) 21 Mayıs 2009 |
Yaşam |
| |
 "O"öper buz gibi dukalarıyla, kalakalırsınız, içiniz donar, keşkeler ve akamayan gözyaşlarınız içinde boğulursunuz.... Ve bilirsiniz ki "O" aslında, varlığına gösterilen tokatsız, azarsız saygıyı öpmüştür... |
|
|
Benim Sabahım
(Ümit Kozan Turpcu) 21 Mayıs 2009 |
Yaşam |
| |
| Pencerenin önünde oturuyorum… Sandalye de pek rahat değil ama olsun. Evde herkes uyuyor… Sessizlik… Elimde bir fincan sıcacık kahve düşünüyorum… |
|
|
Tut Elimden Bebeğim
(Ümit Kozan Turpcu) 21 Mayıs 2009 |
Yaşam |
| |
| Hem de, saniyelerin bile önemli olduğu anlarda öğretti, hayatın uzun olduğunu… |
|
|
Henüz Çıkmadığım Yol
(Ümit Kozan Turpcu) 24 Mayıs 2009 |
Yaşam |
| |
| Aradan 3 yıla yakın bir zaman geçti, o satırlar kalemimden döküleli... O günlerde çıkmadığım yoldayım şimdi... Yürüyorum ağır ağır... |
|
|
Çocuklara Aşığım Delilere Hayran
(Ümit Kozan Turpcu) 28 Mayıs 2009 |
Yaşam |
| |
| Şöyle bir bakın, sadece bakın onlara…
Hesapsızlıklarına, çıkarsızlıklarına ve yüreklerinde göstermeye, vermeye hazır oldukları ürkek sevgilerine…
|
|
|
Ne Değişirdi?
(Ümit Kozan Turpcu) 28 Mayıs 2009 |
Yüzleşme |
| |
 Gönlü ağlarken anladığı, ama kimseye anlatamadığı düşünceler geliştirmişti kafasında. Herkes hırs içinde birbirini kırıp geçirirken... |
|
|
| Benim bana kattıklarım, dışımdakilerin bende bıraktıkları... Nefes aldığım süre içinde kalanlarım... Sözlük anlamlarından öte, sezdirdiklerimle ruhunuza sızma cüreti... "Hiç birşey göründüğü gibi değil..." Anlaşılan ne gam... Anlaştırılanı kendinde bulan dost, selam sana...
|
|
