|
Söz vermiþtim kendime, duygularýmý aðlatmayacaktým..
Ýnsanlar yaþamadýklarýný yazamazmýþ derler.Ben seni yaþamadan da yazýyorum iþte... Yaþamak seni senle paylaþmak mý demektir sadece ? O zaman ben seni hiç yaþamýyorum..Ya da yaþayanlar gerçekten bir ölü.. Sahi ölüler de sevebilirler mi? Sevgiyi görebilirler mi bakamaya doyamadýðým gözlerinde.. Kaç kere gömülebilirler sensizliðine, kaç kere can verebilirler aþkýnýn ümitsizliðinde söylesene Sonda bir sonsuzluk mudur bendeki çeliþki, aþkta yolsuzluk mudur.. ? Ýtiraf ediyorum,senden çalýyorum!! Yargýla beni hadi ,kes cezaný bitsin bu iþkence.Hýrpala ya da yak senle dolu bedenimi.. Baþka türlü çýkmazdýr sana çýkan her yol, baþka türlü labirent içinde bir çekiþmece.. Bulamazsýn kayboluverirsin kendinde.Veremem ki bendeki seni , deðerinin altýnda yok olursun diye.Susuyorum söyleyemdiklerime susuyorum kendimce.Konuþamadýklarýma kanatýyorum kalbimin yaralarýný.Gözlerimin rengi soldu,sevdanýn rengi yok oldu sende. Ne olur beni senle bitirme..
|
|