|
Şarkının Sonu...
(Anatolya Güneş) 1 Haziran 2005 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Gitmek için şarkının bitmesini bekleyeceğim… / Sonra ‘Görüşürüz’ diyerek gideceğim, / Bir daha görüşmeyeceğimizi bile bile. |
|
|
Sevmek; ömür boyu sürecek bir köleliğin kapısını açacak olan anahtardır. Doğru ya da yanlış kapıyı açmış olmanız fark etmeyecektir, onun amacı illa ki bir yerlerde kalbinize bir çizik atmaktır... Ama çok canını yakar insanın ama az... Ama mutlaka yakar... Ve o acı seninle birlikte büyür, olgunlaşır. Sadık bir dost misali, ömrünün sonuna dek karşına çıkabilecek tüm acıların hırpalayıcı etkilerini hafifletir. Sevmek unutamamanın köleliğidir...
Artık biliyorum, kalbime o çizik fenalık olsun diye atılmadı... Unutmuyorum...
|
|
