|
Ön söz
Bir şeyler yazmak gerekiyordu… Yazmak yeterlimiydi yoksa bir bakıma düşünce işi olması mı gerekiyordu? Bir bakıma bu önsöz bunu tasvir etmek için yazıldı. Tarih, yazılıp/çizilenler ve okunanlarla bugüne gelmiştir. Bizler yani insanlık tarihi bunu oluşturan en önemli element olarak gözler önündedir. Bizler bugünü yaşarken yarın neler olacak ve bizler yarına neler bırakacağız. Globalleşen dünyanın yeni ürünleri [petrol, doğal gaz, silah] artık yeni dünyanın en önemli halkası olmaktadır.
Bu kitaba önsöz yazmak gittikçe kötüye giden dünyaya bir fiil itiraz niteliğindedir ve pekte kitapla alakası yoktur. Emperyalist devletlerin bir kuklası haline gelen dini ve milleti Müslüman olan devletlerin içler acısı hali acaba hangi müslümanın istediği bir sonuç olabilir ki? Müslümanlar ki tarihten hiçbir zaman ders almamışlardır ve almamaya ısrarla devam etmektedirler. Üsame İbn Munkız, İbn Munkız Haçlılara Karşı adlı hatırat niteliğindeki kitabında Halep’in müslüman hâkimi olan Lü’lü el-Hadim’in Antakya hâkimi Roger’le anlaşarak Frenklere karşı müslümanların nasıl pusuya düşürüldüğünü çok açık bir şekilde dile getirir. Bu gibi örnekler geçmişten ders alınmamış acı hatıralarla doludur. Bugün de durum pek içler açıcı değildir. Bugün sınır komşumuz ve aynı zamanda Müslüman bir devlet olan Irak’ta dönen oyunlardan mı bahsedelim yoksa birkaç sene önceye gidip hala devam eden Afganistan işgalinden mi ya da bunları bir kenara koyup Amerika’nın İran’a karşı bitmez tükenmek bilmeyen ültimatomlarından mı bahsetmek gerekir. Göz önünde cereyan eden gelişmeler karşısında biz yine Türkiye Cumhuriyeti olarak en güzel yaptığımız işi yapacağız; sadece bakakalacağız…
İlk kitabım Çeşni karma bir defter niteliğindedir. Yazıp çizdiğim daha doğrusu anlayabildiğim kadar bilebildiklerimin bir çeşit yansımasıdır. Benim için susma zamanı geldi. Bu kitapta emeği geçen herkese teşekkürler…
Girne 27
|
|
