17.11.2008 01:30:02
|
Günlüğümün Kalbur Üstü Eleği |
| |
"BİLMEK ANLAMAKTIR,ANLAMAK BEĞENMENİN BAŞLANGI.Geçici kalp ağrılarını,kalıcı aşk sancıları gibi anlamamak lazım.Bir insanı seviyorum demek,hayatının akışını tamamen değiştirmektir.Suçlu bulunmalı,ağır hataların bedeli ödenmeli O'nca...Kalem kırılmalı bir an evvel,ceza var ortada O'nca...Ömür kısa bir macera değil sanki,ömür imtihan değil,bu yaşadıklarımız bizi sınamıyor sanki?Kendime inanmak istedim,duygularıma..Baktım,ben sadece kendimi kandırıyorum!Kendime ısrarla ihanet etmenin bir ANLAMI yok.Sonuçta kimsenin ahını almaya da gerek yok.Çok fazla ileri gidilmemeli,kendimi kandırmanın sırası değildi,bir an evvel kendine gelinmeliydi!Aşk konularında kimse kimseden özür dilememeli,bittiyse de sessizce bitmeli...AŞK'ın asaleti buradan belli." |
|
|
Nefes alırken bile gözlerim buruk bakıyor,hani içim daraldı derler ya!İçimin daraldığını verdiğim nefesten anlıyorum artık.
Bütün bunlar,biliyorum bir gün bitecek,tek temennim benimde bunlarla birlikte bitip tükenmemem.
Kalan bir şey vardı sanki içimde,ONSUZLUK…Bir hiç,bomboş,sıfır…Boşaltılınca,daha doğrusu kendisi gidince ağırlığı da gider diye düşünmüştüm.Bu biraz tersine oldu zannedersem,kendisi gidince ağırlığı da gitmiyormuş aksine,fizik kuralları kifayetsizleşiyor nedense…Hani matematik vardı,hani birden bir çıktığında sıfır kalırdı?Benden sen çıktığından beri sıfır kalmadı işte,ben buna kızıyorum,işte o yüzden şu matematiği hiç sevmiyorum…
Hiçbir hiçlik bu kadar koymadı bana.Sonsuza kadar susmalı mı,yoksa bildiğim yoldan gitmeli mi?Bir içimlikti sevgim içimden çıkardığımda,hani bitirdi dedim ya,kurumuştu o gittiğinde,orada HİÇBİR ŞEY kalmadı ve diyorum ki bir daha olur mu hiç?Olur mu?Kurutmuşum kalemin mürekkebini bir de diyorum ki olur mu?Bir müddet istiyorum,demek ki gerçekten ben beni bitirebiliyormuşum,bunu da şimdi anladım
|
|