Aþkýn dili bambaþkaydý benim için,
Kusursuzdu , güvenilir ve sadýk.
Geceler de tanýnýrdý aþk'a özgürlük,
Aþk sevilmekti , aþk herþeydi.

Utanmak yokdu aþk da , yücelik vardý.
Kendinin ona , onun ise sana ait olma hissi,
Hissahiyat dan baþka birþey deðildi aþk.
Hisler köprü oluþturuyordu sanki,
Uzakta da olsa onu hissediyordun.

Aþk mesafelere baðlý deðildi hiçbir zaman,
Kathedilmesi güç olsada yollarýn ,
Zihninde , hayallerinde giderdin .
Mutlu olur aðlardýn hep ...

Aþk yaramaz bir çocuk gibiydi,
Her istediðini aldýran.
Ýstediði gibi olan.
Her zaman sevilmeye muhtaç olan...

Kendini kaybetmekti aþk
Sonunda hiç piþman olunmayan.
Belkide , uyumakdý sadece,
Onunla yada onsuz ...