Çözemez hiçbir deha şu yağmurların tılsımını. Her yağmur damlası sanki o bulutlardan dökülen bir gözyaşı tanesi. Bulutlar ağladıkça dolar insanın gözleri. Kaçmaz bulutların derdini anlayanlar yağmur damlalarından. Yıkanır temizlenir yağmur damlalarının altında insan, tıpkı gözyaşlarının kalbini temizlediği gibi. Sırılsıklam olmadan aşkın anlamına mı varılır ki yağmurdan kaçıyorlar?

Çok gece derdimi anlatamazken kimseye dinlerdi beni bulut ve ağlardı benimle sağanak sağanak. Gözyaşlarımız birbirine karışırdı elmacıklarımda. Boş yere üzünce kendimi kızar gürler bana, çatar büyük bir pırıltıyla şimşek kaşlarını. Vurur öfkeden toprağa yıldırım yumruğunu. Ben de alttan almam bazen, eser gürleriz birbirimize. Tartışsakta bazen bakidir bizim dostluğumuz bulutla. Bazen gözyaşlarımız kısa sürer, güneş açar gönlüm o da gülümser bana rengarenk gökkuşağıyla. Kader ortaklığındandır bizim dostluğumuzun sağlamlığı. İkimizde çöl olmamak için ağlamak zorundayız. İkimizde bize muhtaç topraklarda çiçek açsın diye hırpalarız kendimizi ve dökeriz gözyaşlarımızı. Geceler karabasan gibi üstüme çöktüğünde o buz gibi nefesiyle eser, söndürür ruhumun yangınlarını. Omuzuna yaslandığımda okşar saçlarımı rüzgarında dalgalandırarak. Bazen denizle dertleştiğimde kıskanır, savurur denizi kıyıdan kıyıya. Denizle birbirinize çok yakışıyorsunuz dediğimde beni susturur. "Gözyaşlarımın kaynağıdır deniz, bana ondan bahsetme" der. Aşık bulutla deniz birbirine ama yüz yüze olmalarına rağmen bir türlü kavuşamazlar. Göz göre göre kavuşamamak yakar ikisininde yüreğini. Birtek bulutun gözyaşları ulaşır denize, denizde acısından köpürdükçe köpürür, dalgalandıkça dalgalanır. Savurur kıyıya üstünde ne varsa. Bazen haber yollarım bulutlarla. Gider haber gideceği yere ama hakettiğini bulamamışsa ağlar bulutlar benim için. Kimi zaman ben onun derdine ağlarım, kimi zaman o benim derdime ağlar. Bazen ne kadar öfkelensede ağlamaz, gürledikçe gürler içine akıtır gözyaşlarını. Beni arar beraber ağlamak için. Yoldaş olur gözyaşlarımız, damlar yerlere. Akar oradan su birikintilerine, oradanda denize. Deniz der "sen bana bulutların gözyaşlarını getirdin, ben de senin gözyaşlarını adresine ulaştıracağım". "Yorulma boşuna, gözyaşlarınım değeri yok orada" desemde dinlemez beni. Akan suya bulaşır gözyaşlarım, kimbilir kaç kişinin yüzünü yıkadığı suya bulaştı benim gözyaşlarım. Herşeye rağmen memnunum halimden. Küstah kahkahaların güneşiyle çöl olacağına, varsın gözyaşlarımla yıkansın çiçek açsın yüreğim...