Yine gittin yine sensizlik saatlerim başladı
Vakit geceyarısı ve ben ıssız bir denizde
Bekliyorum geliş saatini her zamanki gibi
Bir kerecik olsun bırakma okyanusun ortasında
Bari çapayı çek yüreğimden giderken
Ve ben cılız yüreğimle kürek çekeyim kıyıya
Uzakta işiklar bile yok deniz derin deniz dalgalı
Gelmezsen ne nefes alabilirim ne de yaşayabilirim
Ne olta bırakıyorsun balık tutacak
Nede bir gram umut kıyıya ulaşacak
Dört bir taraftan atıyorsun çapayı
Ve bekle diyorsun bırak boşa çabayı
Yokluğunda bilmiyorsun fırtınaları
Gelişinde zaten güneş açmış deniz durgun
Çarşaf misali görüyorsun her yeri
Bir bilsen neler yaşadı bu sandal yokluğunda
Ne tutunacak eller aradı fırtınanın ortasında
Bu içimdeki su değil yokluğunun ecel terleri
Bakma öyle gel kurut sil süpür her yeri
Eski gorme govdemi
Cürükler gidisinde bıraktığın yoklugunun eseri
Sen gelince dirilir ayağa kalkar gövdem
Fırtınalar nedir ki içimde sen varken
Gel yeniden otur dümene deniz yol olsun
Fırtınalar dursun artık hasret son bulsun
Varsan bende nasıl dirilmesin yorgun gövdem
Bir gel kalıcı ol bende gör ne imiş sevdan
Yarın denen limana götür beni sahibim ol
Geçmiş arkada kalsın önümüzde uzun bir yol
Asıl küreklere bak nasıl dayanırım
Geçmişi siler yine yeniden uyanırım
Sevgi denizi tek başına sensiz aşılmaz
Bu andan sonra sensiz hayat yaşanmaz


Hasan Pamuk