DUYDUNMU ÖPTÜĞÜMÜ?

Dün gece sabahladım yine bir başıma,
Saymadığım;
Sensiz gecelerimden kaçıncıydı bilemediğim.
Ağlamak isteyipde ağlıyamadığım,
Tatminsiz karanlıklarım!
Odamın duvarlarında kocaman puntalarla,
Adın adımla yazılıydı lacivert neonlarla.
Yokluğundan bir çilingir kurdum,sensizliğe inat,
Kadeh kadeh dudaklarını öptüm,şarap kırmızısında.
Sigaramı her çekişimde bir de ahh! çektim özlemine,
Şarkılar çaldım gözlerini anlatan,sözlerini hatırlatan.
Sonra uzun seni düşündüm,uyurkenki halini,
Uykuya hasret beynimle,soğumaya yüz tutan yüreğimle!
Yarı çıplak gülümsüyordun,kuş tüyü yatağında,bihaber.
Eğildim öptüm,okşadım saçlarını hissedemezsin diye,
Ellerim ,dizlerim ,dudaklarım hepsi titredi bir an!
Çünkü;
Şarap bitmiş,şarkı bitmiş gece bitmişti bir kez daha.
Ve bende bitmiş tükenmiştim...sana bitmeyen sevdamla,
Güneşin ışıkları doğarken üzerine,bensizliğine inat.