Bir çocuk olsam keşke anne
Hiçbir şeyden haberdar olmayan,
insanlara gülen gözlerle bakıp,etrafına gülücükler saçan,
hayata dair ne varsa umarsız kalan..

Çiçek olsam baharda rengarenk açan.
Kelebek olup uçsam gökyüzünde özgürce
Su olup çağlasam gürül gürül..

Ya da kum olsam sahil kenarında,
Çocukların üzerimde oynadığı, tanelerimden dev kuleler yapılan,
Minicik elleriyle oyuncak kamyonların arkasında oradan oraya taşınan…

Yaprak olup savrulsam rüzgarda nereye gittiğimi bilmeden.

Aşk tanrıçası olup fırlatsam oklarımı
sevgiden yoksun yüreklere…

Bir oğul, bir evlat olsam
yüreği dağlanmış şehit annelerine
bayrak olup dalgalansam ülkemin semalarında

Kar olup yağsam dağlara,örtsem dünyanın üzerini
Kötülükleri beyaza bürüsem..

Ya insanlar anne?
Kalplerindeki kötülükleri nasıl yok etsem?
Merhamet olsam, şefkat olsam,
Geçer mi yüreklerdeki acımasızlık?
Sıcak bir gülümseme olsam dudaklarda,
Şefkatli bir el olup okşasam yetimlerin saçlarını,
Umut olsam, güneş gibi doğsam yeryüzüne,
Sevgi olup aksam damarlarda,
Para olsam sevindirsem muhtaçları…
Yaşanacak hale gelir mi bu koca evren o zaman?
Söyle anne, ben ne olsam…