Deli esen rüzgara inat başını eğmeyen gözlerine baka baka seni sevdiğimi haykırıyrum. Seni çekiyorum içime kulağımda yankılanan cennet şarkılarıyla yeniden huzuru doldururken yüreğime. Deniz kokan türkülerin söylendiği yüreğine akıyorum toprak kokan benliğimle.Sana gelen yollarıma konulmuş engellere inat koşuyorum sana. Yüreğimde bir an önce sana kavuşma arzusu... Hadi sevgili! aç yüreğinin kapılarını. Yıllarca sana sakladığım yüreğimi, benliğimi sana katmaya geldim. Yolum sana, menzilim sana, senin gözlerinde yaşlanmayı diliyorum. Gayri benliğim senin varlığınla sonlansın sevgili. Biz bir mucizenin gerçekleşebilme ihtimalinde sevdik birbirimizi. Biz ki bir gülün kokusunun verdiği mutlulukta bulduk sevigiyi.
Bitkisel hayattaki bir bedene yeniden ömür biçmek değil bizim sevdamız. Ayrı gökyüzüne aynı gözle bakan bir sevdayız. Tümceleri aşk ile işlenmiş cümlenin içinde yüreği toprak kokan bir özneyle yüklemiz.
Şimdi kavuşma zamanı sevgili, sen ve ben biziz. Biz ki ufak bir tebessümde ki küçük bir mutluluğuz yetim ceylanlara armağan edilen. Biz ki kurumaya yüz tutmuş topraktan yeniden yeşermeye çalışan gülüz. Ve biz kıyıda köşede bekleyen bir ömürlük sevdayız.
Uzaklığımı unut. Nefesime sokul, yorgun yüreğimi yüreğinle tazelendir. Ve sevgili benden başka her şeyi unutacak kadar çok sev beni.
Bana gelirken ki bitmek bilmeyen yollara inat güneşler getir memleketinden. Deli rüzgarda dalgalansın saçların gelirken yanıma. Kapattım gözlerimi ve annemin tülbendi ile örtüm güneşi. Sağım solum karanlık. Uzat ellerini şimdi. Gözlerin gözlerim, adımların adımlarım, yüreğin yüreğimle olsun. Gözlerimi kapatırken fısıldıyorum kulağına sevgili:
'Senden başka her şeyi unutacak kadar çok seviyorum seni '
ADEM İLBOĞA