Bal rengi gözlerinin elasına kazsınlar mezarımı,
Yokluğunla çiğnenmiş bedenimi , varlığınla sarsınlar
Ha olurda tenezzül ederlerse mezar taşımada
Onu ölesiye sevdi yazsınlar

Gülüşüne aşık olduğum sevgili,
Sırf ben güleyim diye gülerdin ya hani,
Görmüyor musun? Ne kadar dertliyim ne kadar kederli,
Söyle kurban olduğum sevgili gülüşün nerede şimdi…

İspat mı istiyorsun sevgime, sevgili!!!
Gel de gör şu halimi,
Yunus’un da dediği gibi,
Gel gör beni aşk neyledi…

Mutlu ol bal gözlü sevgili,
Bensiz mutlu ol,
Ben sensizliğin merkezindeyken
Sen bensiz mutlu ol...

Ahmet Sav