Ayak titrek çıktım kapıdan
Yıllara meydan okuyan yapıdan
Dışarısı buz rüzgar sert esiyor
Ayaktan giren soğuk bedeni kesiyor
Delinmiş beklerken ömrüm gibi pabuçlar
Sızlıyor her adımda pabuçtan çıkan uçlar
Gözlerde bir bekleyiş umut umut umut işte
Ömrüm bitecek beklemekle bu gidişle
Uzaklarda bir ışık gelen yine bir umut
Bu son tren sonrası yok sonrası yarına umut
Işık zayıf ya gelen buraya gelmezse
Ya döner bilinmezlere doğru giderse
Geliyor yaklaşıyor bu sefer kesin odur
Geldi işte durması lazım peronda
İçimde bir his gir gelince bak o var orda
Yolcularda bir soğukluk yüzler asık
Ne bileceklar bu kılıksız delice aşık
Her yüzde bir merak ne arıyor gibi bakış
Arkalarda bir çift göz o ne derin bir bakış
Gel burda beklediğin o insan
Bu nasıl konuşma dilde söz yok gözlerde lisan
İnenler var içerden geriye çıkmam gerek
Koridor dar geçit yok geri gidermi yürek
Adımlarım ileri git diyor beklediğini geldi bak
Bir genç dikildi önüme git geri burası son durak
İnecekler var dikilme burda ineyim aşağı
Kalp dinlermi hiç kalp sevinçli kalp haşarı
Gözümü ayırmadan geri indim aşağı
İnenler indi şimdi sıra kavuşma anında
Girdim içeri biri var onun yanında
Yüzü güleç gözlerinde derin bir korku
Gel sadece gör ve git durma sakın yanımda
İşte gördün bitti hasret inince konuşuruz sonra