Huzura açılan bir kapı gibiydin
Seni tanıdığımda anladım
Ruhuma ilahi bir maneviyat gibiydin
Düşlerimde seni sardığımda anladım
Yollarıma rehber ruhuma ses gibiydin
Kendimi sende bulduğumda anladım
Küçük bir kız çocuğuna dönüşüverirdim
Sevginde kaybolduğumda anladım
Uzakların mesafelerden ibaret olmadığını
Yakınlığını ruhumda hissettiğimde anladım
Su gibiydin bana
Nefes gibiydin kısaca
İster istemez tıkandım şimdi
Zira artık sensizim ya
Yalpalamam normal yani sevgili bu durumda
Herşeyi geçtim ben,herşeyden vazda geçtim ben
Sensiz yaşayabiliyorsam,sensiz olabiliyorsam şimdi ne mutlu bana

Şiir-Edibe Toğaç