Elveda hayırsızım!
Bu sana son mektubum
Bir daha senli cümleler kurmayacağım,acını içimden söküp atmak zor olsa da adını bir daha anmayacağım ...
Sen benim ilk ve son gönül sızımdın .Sızı geçer izi kalır derler. Yarın süründürmessin, bugün öldürmediysen eğer...
Zaten yıkıldığın an öldün mü kaldın mı bilinmiyormuş meğer...

Bir şiirin sabahında sevmiştim seni .Ve öyle çok sevmiştim ki her mısraya saklamıştım sözlerini ..
Ben yüreğimin sesi demiştim sen ise şiirin.
Şimdi ne yazacak şiir bıraktın ne de yürek...Oysa tek suçum vardı o da seni delicesine sevmek ...

’Giden midir giden ,yoksa gitmesine sebep olan mıdır,’bunu bu aşkla öğrendim ben..
Ve öğrendim ki,bir günahın bedeliymiş gözyaşıyla ödetilen ...
Ben değil sendin bu aşkı ziyan eden
Gittim,
gidişini ardımda bırakarak
Gittim
gözyaşıma gözyaşı katarak ..
Bu vedanın ağrıma gidişini boş verdim
İçime oturan ağrısı canımı bitirdi, beni benden aldı, benden geçirdi.
Öyle ki gözlerimi uykuya değil ,günlerdir suya serdim.

Bir şiirin sabahında sevmiştim seni
Sen ise bir şiirin gecesinde hiç ettin, bensizlikle değiştin beni
Silip adından adımı, seni en çok sevdiğim anda öldürdün sevgimi
Gittim
Şiirler bende kaldı ben ise sende.Yaz yazabildiğin kadar sevgili...

28 haziran 2014
sabaha karşı

Arzu Karadoğan



...........