Her şey masal gibiydi ya hiçbir şey tesadüf değil yada her şey tesadüften ibaretti.
Kız erkeğin en çok gözlerini sevdi.. O gözlere ömür boyu bakabileceğini hissetti. KİM BİLEBİLİRDİKİ?
Kız gerçek hislerini vedalaşırken fark etti zaten vedalardan da nefret ederdi
Erkek pek çok erkek gibi söylemek istediklerini hiç söyleyemedi sorularını hep dolaylı sordu ve sorduklarının yanıtları yoktu.
Oysa sadece bakışları konuşsa sözcüklere gerek bile yoktu.
Dedim ya her şey masal gibiydi ve tüm masallar gibi bitti. Ama kız güzel bir düşe dalması gerekirken ağlıyordu işte,
Erkek mi? ansızın ortaya çıkmıştı ya ansızın da kayboldu...Kız bu masalı hatırladıkça ağlıyor hala ama sevmenin pişmanlığından değil hala sevebilmenin mutluluğundan. her şey masal gibiydi sonu farklı olabilirdi ama olmadı...