geceye yükledim bütün vebali
yalnız bırakan o ellere sözüm
görmez oldu gözüm mah-ı cemali
ahraz akşamlara dillere sözüm

korkuyu öğretti serçe nefesi
boyumdan büyükmüş bu aşk hevesi
huzur vermez oldu yağmurun sesi
ummana götüren yıllara sözüm

akıl kârı değil kuşa özenmek
dikeni yok sayıp güle bezenmek
ölümlünün derdi ölümü yenmek
maddede ki mana güllere sözüm

düğümlendi yollar çıkmaza doğru
baş tacı edildi kıvrılan eğri
vefa adınadır yaptığım çağrı
mazinin geçtiği yollara sözüm

toprağın gururu tohumun aşkı
virane dünyada neylerim köşkü
ufkumu kararttı duyduğum kuşku
tutmadan kırılan dallara sözüm

kurt oğlu dağa çık yurdunu ara
duvarlar sağırdır kızma duvara
dünya var oldukça kapanmaz yara
kadir kıymet bilmez kullara sözüm

Arap Kurt