Beraber yürüyüşlerimizi anımsadım yine. Hani ileride kalmayıp tek gözümle seni takip ederek tempo tutturduklarımdan. Aklıma gelir miydi bana bakarken içi gülen gözlerini hayal edeceğim? Hatırımda tekrar tekrar canlandıracağım? Bilemezdim... En sevdiğinin seni sevemeyeceğini. Senin onu düşünürken onun yüreğinde başkasının olduğunu... Umursama bu yazdıklarımı. Çünkü sen en sevdiğim olmamışsın hiç. Bir gençlik hevesi derler ya, ha işte ondan. Şimdi gözlerimin dolduğuna bakma. Kendime yanarım ben. Çok güzel sevip de sevilememe. Yalnızlığıma gözyaşı dökerim ben. Sevmek için yaratılan kalpte bana hiç yer verilmediğine...