 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katılımı |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
8 Aralık 2003
Bu Kağıda Aşığım
elsenece
| Boş kağıtlara aşığım
Bomboş oldukları halde, insansın diyorlar bana...
|
|
Bu kağıda aşığım
Dışarıda herkesle bir dünyayı paylaşmak çok sıkıcı geldiğinden, sadece benim el sürdüğüm beyaz kağıtlara aşığım. Pembe de olur gerçi; sarı, mavi de...
Yeter ki benim olsun, benim dünyam olsun.
Kimse karışmaz o dünyama, başına geçtim mi kağıdın, kralı da benim çöpçüsü de, jandarması da mahkumu da.. başkasına ihtiyacım bile yoktur. Başkaları başka dünyalarda yaşıyorlardır zaten, gerçek dünyalarında...
Kağıdıma yazdığım insanlara birer yürek veririm. Üzüntü veririm, sevgi veririm. Bazen bambaşka bir karakter veririm sonra...
En güzeli de bana kimsenin karışmayışıdır. Bazen kağıt dünyamın hayali kahramanları karışır gerçi “hayır o bana aşık olamaz, kocası var” ya da “bu sınavı kazanmalıydı çünkü çok çalıştı” derler, ama sadece önerirler tabi, ısrar etmezler, yargılamazlar beni. Şimdiye dek canımı sıkan bir tanesi de olmadı hiç.
Ben kağıdı seçtim kendime, kimisi boş bir tuvale resimler çizdi, kimiyse bir porteyi çalındığında neler neler anlatan notalarla doldurdu, bizi diğer yaratılanlardan ayıran tek özelliğimizi kullanmak için.
Tanrı insanı yarattıktan sonra ona kendi ruhundan üfledi.
İşte, beyaz kağıttan dünya yaratmak, tanrının sadece insana verdiği bir hediye.
En azından, ne olduğumuzu bilelim diye.
Boş kağıtlara aşığım
Bomboş oldukları halde, insansın diyorlar bana...
| :: Taze.. |
Gönderen: ÖRSAN BAYDAR / İSTANBUL
|
29 Ağustos 2004 |
|
|
| Tarlaya atılmış tohum henüz patlamadan önce, toprak: " bekle, tertemiz fışkıracağız size" der ya hani. Yazın çok taze.. Ferahlık duygusu oluşturdu. Kağıda yüklediğin anlam çok hoş.. Başarılar..gecenin buğusu.. |
| :: Tebrikler... |
Gönderen: Duygu Ergun / /
|
29 Ağustos 2004 |
|
|
| Bu yazınızda çok iyi bir konuya değinmişsiniz. Benim de düşüncem bu yönde. İyi bir sanatçı, yazar olsun, tiyatrocu olsun, ressam olsun, müzisyen olsun; "iyi" olmak istiyorsa hem egoist hem de cömert olmalıdır. Egoist tarafı düşündükleri; cömert tarafı bu düşündüklerini diğerleriyle paylaşma sırasında gerçekleşmelidir. Senin bu boş kağıda aşık olman da bu yüzden bence. Yazmayı seven hangi kişi boş kağıtları sevmez ki?.. Çünkü sanatçı, her zaman özgürdür. Hapiste bile olsa, köle bile olsa kendi dünyasına karışılamayacak bir özgürlük vardır içinde. Bunu kimse alamaz. |
|
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazıları
yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz
ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız,
yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.
Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.
|
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|
merhaba,
öncelikle şunu belirtmeliyim ki yazmaya başlayalı uzun zaman olmadı, ama birçokları gibi ben de kendimi kısa zamanda yazmanın büyüsüne kaptırdım ve "yazmadan ve paylaşmadan edemiyorum. " umarım yazılarım sizlere birşeyler anlatmayı başarır. . .
Etkilendiği Yazarlar:
adalet ağaoğlu,tomris uyar
|
|
bu
yazının yer aldığı
kütüphaneler |
|
|
|
|
